PERİHAN KOCA (Mersin) - Teşekkür ediyorum.

Değerli hazırunu saygıyla selamlıyorum.

Değerli arkadaşlar, açlık sınırının 28 bin lirayı, yoksulluk sınırınınsa 97 bin lirayı geçtiği derin yoksulluk koşulları içerisinde ne yazık ki devasa bir debdebe bütçesini konuşuyoruz bugün. Zenginler ve yoksullar arasındaki sınıfsal uçurumu daha da derinleştirecek olan bir saltanat bütçesini konuşuyoruz aslında.

Cumhurbaşkanlığı 2026 bütçesinin 21 milyar 286 bin lira olarak öngörüldüğü bu teklifte sarayın günlük harcamasının 58 milyon lira olacağı devasa bir bütçe kalemini konuşuyoruz. Gerçekten böylesi bir ekonomik darboğazın içinde sarf edilen bu rakamlar inanılmaz rakamlar Sayın Yılmaz. Gerçekten hepimizin dudağını uçuklatacak rakamlar ama gelin görün ki bunlar sadece kâğıt üzerinde bizim bilebildiğimiz, bizim görebildiğimiz aslında bize sunmaya ne yazık ki tenezzül etmiş olduğunuz rakamlar. Çünkü işin bir de örtülü ödenek kısmı var, işin bir de özel harcamalar kısmı var ki orası gerçekten büyük bir sır perdesi, gerçekten büyük bir muamma. Çünkü örtülü ödeneklerin özel harcama kalemlerinin havalarda uçuştuğu bir bütçemiz var ne yazık ki. Devletin birçok kademesinin denetimden kaçmak için özel harcama hesapları kullandığı bir muamma söz konusu. Çünkü tümüyle denetimden ve hesap verme mekanizmalarından muaf olan bu bütçe sarayın keyfîne göre dilediğini yapabileceği tam bir kara delik bütçesi. Yani sarayın keyfî isterse bugün konuştuğumuz bütçenin 1-2 misli fazlasını alternatif bir bütçe harcaması olarak yapabilir, bunun önünde hiç kimse engel değil. Bu yaptım oldu bütçesinde bu anlamıyla ne yazık ki üzülerek söylüyorum, tamamen keyfekedere kalmış bir bütçe yapımı söz konusu. Hadi bunu bir kenara bırakalım. Bize sunduğunuz, sunmuş olduğunuz rakamlar üzerinden konuşalım. Bakın, sadece ifade etmiş olduğunuz rakamlar üzerinden gidecek olursak bile sefalet koşullarına mahkûm edilen asgari ücretli inim inim inlerken bu memlekette sarayın günlük harcaması Sayın Yılmaz 2.624 asgari ücreti aşıyor. Yine, emeklimiz bu memlekette ay sonunu zor getirirken, geçim sancısıyla inim inim kıvranırken sarayın günlük harcaması 3.625 emekli maaşını aşıyor. Sarayda bugün dakikada en az 40 bin lira harcanıyor, saniyede 700 lira harcanıyor. Vallahi ben bir milletvekili olarak, bir yurttaş olarak gerçekten merak ediyorum ve anlayamıyorum bu kadar debdebeyi, bu kadar şatafatı 58 milyon lira gibi bir bütçenin bir günde neye harcandığını, ne yapılıyor bu devasa rakamlarla? Altın suyuyla mı yıkanıyor o saray, altın suyuyla mı yıkanıyor gerçekten merak ediyorum? Nedir bu hikmetinden sual olunmaz saray bütçesinin depdebesi, bunun manası? Bunun cevabını sizden duymak istiyorum, polemik olarak değil cevaben duymak istiyorum.

CUMHURBAŞKANI YARDIMCISI CEVDET YILMAZ - Aynı hesabı Meclis için de yaparsanız ne çıkar?

PERİHAN KOCA (Mersin) - Yine, bakın, Sayın Yılmaz, bütçeler bir iktidarın aynısıdır ve bu bütçe de sizin iktidarınızın aynası, siz tam da bu bütçe gibisiniz Sayın Yılmaz. Emekçinin cebinden, çoluğun çocuğun rızkından çalarak bir avuç ayrıcalıklı azınlığa bütçe yapıyorsunuz ne yazık ki. Eğitime, sağlığa, temel yaşamsal ihtiyaçlara gelince "Bütçe yok." diyorsunuz, musluklar anında kapanıyor ama iş saraya gelince muslukları maşallah şelale gibi ardına kadar açıyorsunuz. Asla ve asla bu ülkenin, bu memleketin hayrına bir gram fayda getirecek tek bir bütçe kalemi bu bütçede söz konusu değil. Halka gelince, emekliye, emekçiye gelince ne yazık ki "Kaynak yok." diyorsunuz; işçiye, emekçiye gelince "Kaynak yok." diyorsunuz ama sarayın şatafatına, akıl almaz lüksüne bu kaynakları ayırıyorsunuz. Bakın, sadece bir örnek vermek istiyorum: Bu ülkede milyonlarca çocuğa her gün 1 öğün sağlıklı yemek verebilmek için bütçeden ayrılması gereken pay sadece yüzde 1,5; sarayın birkaç günlük harcaması bile değil bu Sayın Yılmaz. Ama "Hayır, çocuklara biz yemek memek vermeyeceğiz." diyorsunuz, ısrarla, defaatle bunu söylüyorsunuz.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN MEHMET MUŞ - Teşekkür ediyorum.

PERİHAN KOCA (Mersin) - Önergelerle bunu Meclise getirdik, her defasında "Hayır." diyorsunuz. Biz ısrarla "çocuklara 1 öğün yemek hakkı" dedikçe siz saraya 3'üncü öğün, kuş sütü istiyorsunuz.