ORHAN YEGİN (Ankara) - Şimdi, ben sadece şunu söylemek istiyorum: Sayın Türeli dedi ki: "Yeterince aydınlanmadık, keşke daha çok istişare edilseydi." Baş, göz üstüne. Sayın Bakırlıoğlu kendi perspektifinden "Şu kadar vergiden belki vazgeçiyoruz, buna gerek var mı, yok mu, daha net anlayabilseydik." dedi, baş göz üstüne. Ama siz "Utandım, böyle bir şey bu Mecliste daha önce hiç yaşanmadı." dediniz, bizim itirazımız ona. "Şık olmadı." dediniz, elbette kabul edilebilir bir şey, size şık gelmeyebilir, buna bir şey demem ama bu, yasamanın bir parçası. Kanun teklifini getiren ve arkasına imza koyanlar da bizim arkadaşlarımız, bugün bu teklifi verip bunun çekilmesine neden olan arkadaşlar da önerge sahipleri de bizim arkadaşlarımız. Bunlar gün boyu çalıştılar, dinlediler, ona sordular, buna sordular, burada dinlediler; sonra geldikleri noktada "Burada bu vergi istisnasını ortadan kaldırdığımız zaman oluşacak rekabet kaybı buradan elde edeceğimiz gelirden, bu istisnayla beraber elde edeceğimiz gelirden efendim, daha mı az olacak, daha mı çok olacak? Avantaj mı sağlayacak, dezavantaj mı sağlayacak?" diye düşündüler ve çekilmesinin uygun olduğunu gördüler. Ben her konudan anlamayabilirim; aramızda mali müşavir var, mühendis var, kimi madenden anlar, kimi vergiden anlar, kimi sosyal güvenlikten anlar, kimi tıptan anlar; hepimizin her konuda yüzde yüz her şeyi bilme şansımız yok. Biz arkadaşlarımızın çalışmasına güveniriz, itimat ederiz, itibar ederiz ve onların "Bu gerekiyor." dediği şeyi de gerekli görürüz.