NİLGÜN ÖK (Denizli) - Teşekkür ediyorum Sayın Başkanım.

Öncelikle, sunumlarınız için çok teşekkür ediyorum değerli yetkililere.

Benim de çok kısa birkaç sorum olacak ama öncesinde Suzan Hanım hep söylüyor, gidiyor, ona da bir cevap niteliğinde şöyle: İstanbul Sözleşmesi'nden çıkıyor olmak, işte 6284'ün de artık uygulanmayacağı anlamına gelmiyor. İstanbul Sözleşmesi daha önce de ifade etmiştik, açıkçası farklı boyutlara çekilerekten bugün bu noktaya geldi ama şunu söyleyelim: Bizim 6284'müz var ve kanun yürürlükte. Dolayısıyla, biz bugüne kadar kadına karşı şiddetle ilgili "sıfır tolerans" ilkesiyle hareket ettik. Bundan sonra da hareket etmeye devam edeceğimizi buradan ifade etmek istiyorum ki ediyoruz da.

Evet, şimdi, benim sorularımdan bir tanesi tabii ki kadına karşı şiddette sadece fiziksel şiddet yok, mobbing var biliyorsunuz, psikolojik şiddet de var. Bununla ilgili kararlarda, Hâkimler ve Savcılar Kurulunun ya da Anayasa Mahkemesinin bu gibi konularda bakış açısı nasıl, onu merak ediyorum ve neler yapılmalı? Çünkü ben onun da çok ağır olduğunu düşünüyorum özellikle iş hayatında kadınlara yönelik.

Aynı zamanda, yine, biraz önce kararlardan bazı kararlar var. 1'inci mahkemelerin kararları o kravat indirimi vesaire neyse bunları uygulayıp fakat daha sonra Anayasa Mahkemesi tarafından bunun reddedildiği... Bununla ilgili hâkimlere bir yaptırım var mıdır, yani sonucunda ne oluyor, bu tarz kararlar alan hâkimler sonunda ne oluyor?

Aynı zamanda, bazen biliyorsunuz, bazı konularda şöyle bir şey oluyor: Bazı konular öyle bir şey ki sosyal medyaya çıkıyor. Sosyal medyada gündeme geldikten sonra hemen bir gündem olup tekrar bununla ilgili acil kararlar alınabiliyor. Ben bunun da Hâkimler ve Savcılar Kurulunun itibarında bir aşağıya çekme olduğunu düşünüyorum. Bununla ilgili sizin görüşünüz nedir?

Yine, bu, belki bir güven sorunu gibi de karşınıza çıkabilir. Ben, aslında, şuradaki bu kadına yönelik şiddetle mücadeleye -Sayın Ahmet Akça'nın- 6284'ün uygulanmasıyla ilgili sorunlara baktığımda, evet, bizim hassas olduğumuz bazı noktalar var ama genel olarak şey gibi algıladım, sanki şöyle: Mahkemelerin çok iş yükü varmış, bunlar da olsa daha kolay olur, işte uzlaşılsın falan. Ama şunu söylemek istiyorum: Ahmet Akça'nın söylediği, şiddet konusunda sadece bir defaya mahsus bile olsa uzlaştırmayı kesinlikle doğru bulmuyoruz, yani bunu -genel olarak Başkanımız da söyledi- hiçbirimiz doğru bulmuyoruz çünkü şiddet o noktaya gelene kadar, boşanma noktasına gelene kadar kadın bu kararı çok kolay almıyor. Yani belki bir kere dayak yiyor, sözlü, fiziksel her türlü şiddeti görüyor, en sonunda boşanma kararı geliyor ve aslında, bunun, uzlaştırmanın asla dillendirilmemesi gerektiğini düşünüyoruz açıkçası, benim de fikrim öyle.

Bunun haricinde, genelde birkaç tane daha sorum vardı ama onlara değinildi, süremi de etkili kullanmak adına teşekkür ediyorum, sorularım bundan ibaret.

BAŞKAN ÖZNUR ÇALIK - Sayın Ök, çok teşekkür ediyorum.

NİLGÜN ÖK (Denizli) - Ha, bir tane daha vardı Sayın Başkanım.

BAŞKAN ÖZNUR ÇALIK - Buyurun.

NİLGÜN ÖK (Denizli) - Şöyle: Şimdi, bu töre, namus cinayetiyle ilgili olarak Fatih Bey sunum yaptı ya, aslında çok güzel yaptı, detaylı anlattı. Orada benim -hukukçu değilim ben- kafam karıştı. Şimdi onu tekrar sormak istiyorum. Şimdi, töre, namus cinayetinde o birlik, töredeki kişiler eşini cinayete teşvik ettiler diyelim ama eş, kadını öldürünce bu sefer ne oluyor? O, töre, namus cinayeti sayılmıyor ya yani bunun çok zor olduğunu düşünüyorum. Yani böyle vardır, orada bir şey yapmak lazım uygulamayla ilgili, bunun nasıl üstesinden gelinebilir? Çözüm önerileriniz bu noktada nedir, onu merak ediyorum.

Teşekkür ediyorum.