ABDULLAH GÜLER (İstanbul) - Madde ihdası yönüyle önergemiz üzerine söz aldım Değerli Başkanım.

Söz alan milletvekillerimizin elbette düşünceleri çok kıymetli, çok değerli. Tabii, bizim buradaki yaklaşım tarzımız, elbette ki genel tazminat koşullarının çok daha iyi hâle getirilmesi, en azından Borçlar Kanunu ve sigorta mevzuatı açısından daha geniş bir çerçevede elbette bir düzenleme yapılması mümkün. Bu konularda herhangi bir itirazımız elbette olmaz ancak bizim buradaki temel bakış açımız, Sigorta Üst Kurulu ve Kurumuyla beraber yapılan değerlendirmelerde, Anayasa Mahkememizin 17/7/2020 tarih, 2019/40 esas ve 2020/40 no.lu Kararı, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 90 ve 92'nci maddesi kapsamındaki kısmi iptallerine yönelik bir düzenleme içeriyor. Yani elbette bunu çok daha geniş kapsamda değerlendirmek mümkündür. Bu konularda ifade ettiğim gibi, genel bir düzenlemenin, hem sigorta şirketleri açısından hem de sigorta mevzuatının temel kriterleri açısından olabileceğini düşünüyoruz. Ancak bu düzenlemeyle beraber, ben, burada şuraya atıf yapmak isterim: Nihai evrede, genel tazminat hukukunun tamamını ilgilendiren hususlardan biri de bu düzenleyici işlemlerin nihai evrede, sürdürülebilirlik ve mağduriyet karşısında belirlenen, yargı tarafından belirlenen o tazminatın da ödenebileceği noktasındaki dengeyi sağlayabilmektir. Elbette çok üst seviyede meydana gelen gerek kara yollarındaki iyileştirmeler gerekse de mevcut trafiğin bu manada daha normalleştiği bir dönemle, trafik kazalarının hem ölümcül hem de maddi hasarın çok yüksek olduğu dönemler açısından sigorta şirketlerinin de bu zararları tazmin etme ve bununla beraber sürdürülebilirliğini sağlama açısından, kanunda belirleyici manada kanunilik ilkesine uygun kıstasların mutlaka 90'ıncı madde ve 92'nci maddede Anayasa Mahkemesinin aradığı şartlarda mutlaka belirlenmesi gerekiyor. Aksi takdirde çok farklı bölgelerde meydana gelecek kazalarda gerek ölüm ve gerekse de diğer maddi hasarlı kazalardaki ödenecek tazminat tutarlarının çok farklı şekilde ortaya çıkabileceği ve bu da sürdürülebilirlik noktasında sigorta şirketlerinin karşılayabileceği oranların çok üstünde, çok farklı sıkıntılara sebebiyet vereceği de açıktır. Nihai evrede bu sigorta bedelinin ortaya çıkarttığı sonucun karşısında da gerek buradaki sigorta ettirenlerin ve gerekse de mağdurların ödemiş olduğu prim miktarının burada mutlaka dengeleyici mahiyette göz önüne alınması lazım. Yani aksi takdirde bu tazminat tutarlarının karşılanması noktasında sigorta ettirenlerin çok daha yüksek bir sigorta bedeli ödemek gibi bir zorunluluğu ortaya çıkacaktır ki bunun zaten dengeleyici ve kontrol edilecek mahiyette sürdürülebilir kriterlere uygun olması gerekiyor. Anayasa Mahkemesinin aramış olduğu bu şartların, kanunilik ilkesi çerçevesinde, (a) fıkrasındaki değer kaybı tazminatına, (b), (d) fıkrasındaki destekten yoksun kalma tazminatına Borçlar Kanunu çerçevesinde ve Karayolları ve Trafik Kanunu kapsamında, 90 ve 92'nci madde kapsamında ve sürekli sakatlık tazminatının kanunilik ilkesine uygun bir tarifinin ve çerçevesinin çizilmesi gerekiyordu. Bu kapsam içerisinde bir önergemizdir. Bununla yetinmek istiyorum başkanım.

Arz ederiz.