DURMUŞ YILMAZ (Ankara) - Şimdi, bu konu 2007 Ağustos krizinden sonra 2007, 2008, 2009 yıllarında Basel'da, Finansal İstikrar board'ında ve Bankacılık Düzenleme Komitesinde çok tartışıldı. Bu fikrin babası, o dönemin İngiltere Merkez Bankası Başkanı Mervyn King. Yani "bankanın vasiyeti..." Bu, şu demek -yani şu anda banka ölüyor, hasta vesaire durumu söz konusu değil, bankalar son derece sağlıklı- diyor ki: Bankanın içini en iyi, bankayı yönetenler bilirler. Dolayısıyla onlar sağlıklı durumlarında da eğer ileride -altı ay sonra, bir sene sonra, iki sene sonra, beş sene sonra, her neyse- başımıza bir iş gelirse bankanın küçülmesi veyahut da varlıklarının satılarak yükümlülerden karşılamak gerekirse şu varlıklardan satışa başlayın, şunları öncelikle satın, bunları şöyle yapın, bunları böyle yapın. Dolayısıyla bankanın içini en iyi banka kendi bilir. Şu anda bankanın hiçbir problemi olmayabilir, dolayısıyla buna rağmen banka yine de bir düzenleme yapar, bunu BDDK'ye verir. Durumunda bir değişiklik yoksa iki sene bu devam eder. İki sene sonra değişti, vasiyetini tekrar değiştirir. O noktaya geldiğinde, diyelim ki işler kötü gidiyor, BDDK oraya murakıp gönderdi, murakıplar "Artık bunların varlıkları yükümlülüklerini karşılamaz hâle geldi, dolayısıyla birtakım tedbirlerin alınması gerekiyor." dediğinde açacaklar, bankanın o günkü yönetimi bu şartlar altında nereden başlanması gerektiğini kendisi söylemiş "Bankanın içi böyledir. Ben şu sektörde güçlüyüm, teminatların sağlam, buraları satma, varlıklarım güçlü ama şuralarda şeyim, oralardan başla." diye böyle bir düzenleme bu.

BAŞKAN LÜTFİ ELVAN - Yani uygun mu diyorsunuz siz?

DURMUŞ YILMAZ (Ankara) - Bence uygun, evet.