| Komisyon Adı | : | PLAN VE BÜTÇE KOMİSYONU |
| Konu | : | Dijital Hizmet Vergisi Kanunu İle Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Teklifi (2/2312) |
| Dönemi | : | 27 |
| Yasama Yılı | : | 3 |
| Tarih | : | 01 .11.2019 |
MEHMET AKİF HAMZAÇEBİ (İstanbul) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.
İstisnalarla ilgili, Toprak Mahsulleri Ofisiyle ilgili 38'inci maddede görüşümü ifade ettiğim için o konuya tekrar girmeyeceğim ancak şunu söyleyeyim, Kamu İhale Kanunu'na getirilen her istisna bir ihtiyaçtan değil, birtakım taleplerden kaynaklanmaktadır, genel kanaatim budur arkadaşlar. Yıllardır yürürlükte olan bir sistem, kural değişiyorsa ben bunun idarenin ihtiyaçlarından kaynaklandığı kanaatinde değilim, idareye teklif veren iş sahiplerinin taleplerinden kaynaklandığını düşünüyorum.
Burada şu yapılıyor, o konuda Devlet Malzeme Ofisi Genel Müdürü yeterince bilgi verdi mi bilemiyorum, biraz toplantıya gecikerek geldim ama geldiğimde kendisi Kamu İhale Kanunu'nun 3/(g) maddesindeki limitin kendi ihtiyaçları için yeterli olmadığını ifade ediyordu ve bu nedenle bu limiti burada Devlet Malzeme Ofisinin maddede sayılan alımlarıyla ilgili olarak aşmak istediklerini söylediler. Şu dikkatimi çekiyor: Düzenleme Kamu İhale Kanunu'nun geçici 4'üncü maddesinde yapılıyor. Geçici 4'üncü madde istisnalarla ilgili genel hükümleri düzenliyor yani Kamu İhale Kanunu'nun 1'inci maddesinde kapsamı belirledikten sonra 3'üncü maddede istisnaları sayıyor, daha sonra istisnalarla ilgili geçici 4'üncü maddede bir genel düzenleme yapıyor, istisnaların tabi olduğu ortak hükümler bunlar. Nedir bunlar? "Enerji, su, ulaştırma ve telekomünikasyon sektöründe faaliyet gösteren şirketlerle ilgili olarak özel kanunları yürürlüğe girinceye kadar bu kanunun 3 üncü maddesinin (g) bendi hükmüne tabi olurlar." Hüküm bu. Enerji, su, ulaştırma ve telekomünikasyon sektörleriyle ilgili ayrı bir ihale kanunu düzenlemesi AB direktiflerinin gereğidir, o nedenle böyle bir geçici maddeye ihtiyaç duyulmuştur. Bugüne kadar Türkiye bu konuda özel bir yasayı çıkarmadı, böyle bir düzenlemeye gitmedi hâlâ bu geçici 4'üncü madde rejimi çerçevesinde bu konulardaki alımlar sürdürülüyor. Bir kere burada 2012 yılında bu yasa çıktığına göre ve 2012 yılından bu yana bir yeni yasa yürürlüğe girmediğine göre, hâlâ bir geçici madde çerçevesinde bu düzenlemeler yürütüldüğüne göre burada bir eksiklik var. Diyelim ki buradaki parasal limiti, kanunun 3/(g) maddesindeki parasal limiti bu düzenlemeyle aşıyor Devlet Malzeme Ofisi. Peki, maddenin yani teklifin 39'uncu maddesinin ikinci fıkrasıyla Kamu İhale Kanunu'nun öngördüğü ihale usulleri dışında bir başka usul öngörüyor. İkinci fıkraya neden ihtiyaç duydunuz? Birinci fıkrayla parasal limiti aştınız, ikinci fıkraya neden ihtiyaç duydunuz? Ayrıca, geçici 4'üncü maddesinin söz konusu hükmü enerji, su, ulaştırma ve telekomünikasyon sektörüyle sınırlıydı, daha sonra buraya Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığının Türkiye kara suları ile uluslararası sular dâhilinde petrol ve doğal gaz arama faaliyetleri de dâhil edildi. Dikkat edilirse çerçeve belli, enerji, su, ulaştırma, telekomünikasyon. TPAO da enerji, petrol arayan bir şirkettir. Bu çerçevenin içerisine getirip bu çerçeveyle hiç ilgisi olmayan Devlet Malzeme Ofisinin akaryakıt alımını, ilaç alımını sokuyorsunuz. Bu asla olamaz arkadaşlar, yapmayın. Yani kanun yapmanın da bir tekniği vardır, bir şeyi vardır. Yani göz göre göre, insanın gözünü çıkara çıkara bir işlem yapıyorsunuz. Yapmayın.
Bunun idarenin ihtiyaçlarından kaynaklandığını düşünmüyorum, tekrar söyleyeyim, talep sahiplerinin talepleri bu maddeyle yerine getiriliyor; kanunun kafası, gözü yarıla yarıla.
Teşekkür ederim.