BAŞKAN - Şimdi, hanımefendi, şöyle bir sorun var: Sorunu sorun olarak görmediğiniz zaman çözmek istemezsiniz. Belediye başkanlarımız genelde neleri görüyorlar? Vatandaş diyor ki "Benim evimin önüne parke taşı lazım." kanalizasyon vesaire gibi günlük, palyatif çözümleri yerine getirdiği zaman belediye başkanının gönlü rahat ediyor, vicdanı rahatlıyor. Ama aslında rahat olmaması lazım çünkü ortada başka bir sorun var. Siz bu soruna kafanızı döndüğünüz zaman o sorun orada durmaya devam ediyor. Biz de istiyoruz ki belediye başkanları bu soruna kafasını dönmesin, görsün, görmek zorunda kalsın, bunu bir sorun hanesine yazsın. Bizim Komisyonumuzun temel mantığı bu. Bunu yapmadığımız zaman on beş yıl sonra burada toplanacak komisyon aynı sorunları konuşur. Biz istiyoruz ki on beş yıl önce çıkan kanun neden uygulanmamış, onun nedenlerini ortaya koyalım, bunun maddi yetersizliği varsa maddi yetersizliğini ortadan kaldıralım, mantalite yetersizliği varsa onları ortadan kaldıralım. Bu yüzden, aynı zamanda algıyı yönetmek istiyoruz biz, vatandaşın ve yöneticinin algısını bu yöne çekmek istiyoruz; derdimiz, davamız bu. O yüzden, burada bir yenilik yapmak zorundayız; aksi takdirde, belediyelerin ödenekleri yok diye hep ağlaşmaya devam ederiz. Bazı şeyler istenirse ödenek olmadan da yapılabiliyor ama biz ona da bırakmıyoruz, yeni ödenekler konulmasını da teklif ediyoruz. İki madde sonra onu da göreceğiz. Bu konuda bir fon oluşturulmasını talep ediyoruz. Nereden kaynak sağlanacağını da tek tek yazıyoruz aynı zamanda.