AKİF EKİCİ (Gaziantep) - Teşekkür ederim.

İlhan Bey gerçekten sordu soruları, çok fazla bir şey kalmadı ama.

Şimdi, Sayın Savcı Yücetürk önemli açıklamalar yaptı ama son cümlesi çok önemliydi tabii, her şey, bütün gizem burada, tepeye ulaşmak. Bu okulların önünde, hastanelerin önünde veya AMATEM'lerde torbanın içindeki o uyuşturucuları satanlar tabii, kendileri imal etmiyorlar, kendileri bir yerden temin etmiyorlar, bunların eline tutuşturuluyor ve "Götür, sat." deniyor, tüm mesele burada. Şimdi, biz de Komisyon olarak eğer bunun üzerine gidebilecek bir öneriyle çıkabilirsek... İki bölüm var: Birincisi, bu işe, bataklığa batırtmamak. İkincisi, bataklığı kurutmak. Bataklığı kurutmanın da bir tek yolu da tepeye ulaşmak. Türkiye'nin her tarafında bu işi yapanları ben bilemem ama bu işi bilenler çok fazla var. Hangi mahallede, hangi semtte, hangi şehirde kim yapar, o işin en tepesindeki kimdir, hangi ailedir, hangi isimdir, adı başka yerlerde anılır ama bu işleri yapanları polis de bilir, istihbarat da bilir, MİT de bilir, bilemiyorlarsa zaten bu görevi yapsınlar. Savcı Bey de bu cümleyle her şeyi özetlemiş oldu yani üzerine gidilmesi gereken konu bu.

Bunu kim getiriyor, kim bunların eline tutuşturup sattırıyor, bu ranta, bu geniş piyasaya, geniş pazara kim hâkim olmaya çalışıyor, bunu bilmek de devletin görevidir ve biliniyor da, bilinmiyor değil. Hangi şehirlerde, hangi bölgelerde kimler getiriyor, kimlere verilip dağıtılıyor, herkes biliyor, ben de biliyorum, sizler de biliyorsunuz ama maalesef üzerine gidilmiyor. Neden? Bu pazardan pay alanlar var. Ne demek yoksa, AMATEM tedavi merkezi, AMATEM'de uyuşturucu satılıyor veya aile diyor ki: "Çocuğum buraya gitti, gittikten sonra satıcılığa alıştı. Az tiryakiydi, çok müptela oldu." diyor, böyle bir şey olur mu? Yani o zaman ne bu komisyonlara gerek var gerçekten, herkes bildiğini yapsın, zaten çoğu şeyde herkes bildiğini yapıyor, kural tanımıyor, kanun tanımıyor, hukuk tanımıyor. Hastaneye çocuğunu götüreceksin tedavi olsun diye az tiryakiyken çok tiryaki olup çıkacak, satıcılığı öğrenecek, o piyasayla tanışacak, böyle bir felaket olabilir mi? Bu hastaneler özel hastaneler değil, klinikler, devletin açmış olduğu yerler, doğru mu? Devlet eğer hastanesine gelen hastasına sahip çıkamıyorsa, çıkamayacak duruma düşmüşse burada bir felaket vardır her konuda olduğu gibi, esas görülmesi konu bu. Son cümlenin üzerine gidilmeli, eğer gideceksek tepeye ulaşmanın yöntemi nedir, hangi kararlılıkla, hangi cesaretle adım atılabilir, Komisyon olarak bizim bu önerileri getirmemiz gerekir diye düşünüyorum.