AYTUĞ ATICI (Mersin) - Teşekkür ederim.

Şimdi biz burada tabii çölyağın derinlemesine tıbbi tedavilerini konuşmak durumunda değiliz aslında yani burası bir Komisyon, Komisyonun amacı da şu: Devletimiz çölyak hastalarının yardımına nasıl koşabilir? Bu. Bunların tanısını hızlıca nasıl koyabiliriz, bunlara, tıbbi sorunlarına nasıl yardımcı olabiliriz, rehabilitasyonu nasıl yapabiliriz, sosyal devlet anlayışıyla nasıl yardımcı olabiliriz? Yani, tıbbi işlere girersek altından kalkamayız Başkanım yani bu çok teferruatlı bir şey. O nedenle, sizlerden ricamız, bize bu konuda yol göstermeniz. Yani bu bir halk sağlığı sorunuysa eğer bu hastaların gastroenteroloğa doğrudan ulaşması bence doğru değil, mantıklı da değil, imkânsız da. O hâlde siz bize diyeceksiniz ki: "Efendim, aile sağlığı merkezlerinde şöyle bir eğitim planı yapılmalıdır. Pratisyen hekimler çocuklardan şu şekilde şüphelenmelidir, şu testleri yapmalıdır. Süzülenler bize gelmelidir." Bunun için de bir yönetmelik gerekiyorsa biz Sağlık Bakanlığından bunu rica ederiz, deriz ki: "Böyle olur." Hatta bununla ilgili bir düzenleme yapılabilir. O nedenle, sizden ricamız, tıbbi aşamalarda en basit şekliyle çölyak hastasını pratisyen hekimler nasıl tanır?

İki: Halk kendini nasıl tanır? Biz halkı nasıl eğitebiliriz? Mesela bize dersiniz ki: "Şu kamu spotuyla ya da şu şekilde biz insanlarımızı bilinçlendirelim ki 'Bende çölyak mı var acaba?' diye düşünsün." O yüzden, basite indirgersek iyi olur. Çünkü her gelen akademisyen ya da hekim arkadaşımız bize burada uzun uzun çölyağı anlatırsa... Bu kaçıncı tekrar bilmiyorum, hepimiz çölyak şeyi olduk. O yüzden yani olabildiğince sorunun temeline yönelik çözüm önerileri bulursak daha isabetli olur.

Teşekkür ederim.