CEMALETTİN ŞİMŞEK (Samsun) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; görüşmekte olduğumuz 197 sıra sayılı Sendika ve Toplu İş İlişkileri Yasa Tasarısı'nın son ve geçici 6'ncı maddesi üzerinde vermiş olduğumuz önergeyle ilgili olarak söz aldım. Bu vesileyle hepinizi saygılarımla selamlarım.

Değerli milletvekilleri, şimdi, bu yasa tasarısına genel anlamda baktığımızda kaygılarımızı ifade etmiştik çünkü bu yasa tasarısı bugünün ihtiyaçlarına cevap vermediği gibi geleceğe dönük de hiçbir ihtiyaca cevap vermeyen bir yasanın tarafı olabilmemiz mümkün değil. Hakikaten bunun neresinde işçiler lehine ya da toplumsal barışı, uzlaşıyı sağlayacak, sosyal tarafları uzlaşmaya götürecek bir şey olduğunu göremiyoruz çünkü anladığımız şu buradan: Bu sendikalar yasası, bu tasarı hazırlanırken birtakım kaygılar, birtakım ön yargılarla hazırlanmış. Sanki işçiler iş yerinin düşmanı, işverenler ise sadece "İşçileri ne kadar ucuza çalıştırırım?" diye düşünen bir özne olarak yerleştirilmeye çalışılmış. Hâlbuki ne işçiler iş yerinin düşmanıdır ne de işveren bir yerde hemen lokavt yapıp iş yerini kapatmak ister. Bu yasa tasarısını incelediğimizde bu kaygılarla yapıldığını biz görmekteyiz. Birçok yerinde bu yasanın işçiler aleyhine ve sosyal barışı sağlamayı temel almayan birtakım uygulamalar görüyoruz. Bir defa, bizim geneli üzerindeki en önemli kaygılarımızdan bir tanesi, 30 işçi ve altında işçi çalıştıran iş yerlerinde çalışan işçilerin sendikal haklarının yani güvencelerinin ellerinden alınması. Bu nereden gelen hangi direktifle alındı bilmiyoruz. Daha önceki Üçlü Danışma Kurulunda böyle bir şey yok idi. En büyük kaygı duyduğumuz şeylerden birisi o.

Şimdi, bu yasa tasarısına baktığımızda, diğer taraftan, Hükûmetin işçi sendikalarını, işçileri biraz da vesayet altına alıcı, aidat gibi en önemli bir konuda Bakanlıkça çıkarılan yönetmeliğe bırakılmış olması ve üye aidatlarının da işçi sendikalarının tüzüklerinde tespit edilmesi? Hâlbuki 2822 sayılı Yasa'da bu üst sınır olarak belirlenmiş idi. Bugün serbest bırakılıyor. Bu da birtakım karmaşaya? Belki  sendikalar bunu isteyebilir ama işçilerin aleyhine bir uygulama olarak gördüğümüzü ifade etmek istiyorum.

Diğer taraftan, bu geçici 6'ncı maddeyle ilgili olarak da verdiğimiz önergede "Bakanlıkça 2822 sayılı Kanun'un 12'nci maddesine göre yayımlanan 17/7/2009 tarihli istatistikte yüzde 10 barajını aşan işçi sendikaları 41'inci maddede belirtilen yüzde 1 iş kolu barajı şartıyla bu maddenin 1'inci fıkrasındaki iş kolu barajı şartları aranmaz."

Şimdi, değerli milletvekilleri, bu İşçi Sendikaları Yasası'nın öznesi işçiler olduğuna göre, tabii bunların tarafları işçi sendikaları ile işverenler ama esas öznesi işçiler. Esas bizim korumamız gereken işçiler. O bakımdan, burada eğer sendikal haklarını elde etmiş, 2009'daki sendikal haklarını elde etmiş işçilerden bir kısmı.. Kimse bilemiyor ne kadarı kaybedecek, kimine göre 21 sendika kaybediyor, kimine göre 51 sendika kaybediyor. Belki Sayın Bakan da bunu, ne kadar, kimin kaybedeceğini bilememekte.

Onun için diyoruz ki: "Beş yıl süreyle bunların 2009'daki istatistiklere göre sendikal haklarını verelim, beş yıl içerisinde kendilerini uyarlayabilirlerse düzenleyebilirler ama uyarlayamazlarsa geleceğe, sendikal haklarını o zaman kaybetsinler." Şimdi, bilinmeze doğru niye götürüyoruz bunu anlamıyorum. Sayın Grup Başkan Vekilimiz Mehmet Şandır da konuşmasında belirtmişti. Hakikaten, bu yasanın öznesi işçiler olmadığı için bir tarafında sendikalar alınmış, diğer tarafında da işverenler özne olarak alınmış. O bakımdan, burada bu sendika yasasında işçiler özne alınmadığından, bizim düşüncemize göre ne bugüne ne de geleceğe taşıyacak bir sendika yasasıdır.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

CEMALETTİN ŞİMŞEK (Devamla) - Kısacası, yakın gelecekte tekrar sendika yasalarıyla, başka bu konudaki düzenlemelerle karşılaşacağımızı düşünüyoruz. O bakımdan, bu yasanın aleyhinde oy kullanacağız.

Bu vesileyle hepinizi tekrar saygılarımla selamlıyorum. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederiz Sayın Şimşek.