ENGİN ALTAY (İstanbul) - Sayın Milletvekilim, öncelikle... İsmini de bilmiyorum sayın milletvekilimin. (AK PARTİ sıralarından "Akif" sesleri)

ALİ ÖZCAN (İstanbul) - İsmi belli, sahibinin sesi.

ENGİN ALTAY (Devamla) - Akif Bey, çok üzgünüm ancak bu, şuna benziyor: Filmin başlangıç bölümünü atlayıp ya da kompozisyonun giriş kısmını atlayıp gelişme ve sonuç bölümünü buraya nakletmeye benziyor.

MEHMET AKİF YILMAZ (Kocaeli) - Sadece ayırıyorduk, bizim görevimiz o.

ENGİN ALTAY (Devamla) - Samimiyetle söylüyorum, bir evladım var, üzerine söylüyorum: Sayın milletvekili, ben de kendisi gibi ortalığı yatıştırmaya çalışırken, belki fark etmedi, önce beni bir tuttu. Dedim ki: Sen ne yapıyorsun?

MEHMET AKİF YILMAZ (Kocaeli) - Yüz yüze dahi gelmedik.

ENGİN ALTAY (Devamla) - Arkadaşlar, bu Parlamentoda çok hadise oldu, olmayaydı keşke. Lakin hiçbirinde, hiçbir grup başkan vekiline el sürülmedi, bu böyle.

MEHMET AKİF YILMAZ (Kocaeli) - Biz ayırıyoruz. Seni ben orada görmüyorum, görmüyorum bile seni orada.

ENGİN ALTAY (Devamla) - Ben kendisine döndüm: "Bak, bana dokunamazsın, hoş olmaz." Israren iki eliyle bir beni de buradan aşağıya itekleyince... Ben de insanım, karnım aç. Ben de kendisini tuttum, itekledim. Durum bundan ibarettir, başka bir şey varsa namerdim. Olay bundan ibarettir. (CHP sıralarından alkışlar)

MEHMET AKİF YILMAZ (Kocaeli) - Özür dilemen gerekir.

BAŞKAN - Teşekkür ediyorum.