BURCU ÇELİK ÖZKAN (Muş) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; konuşmamızda ve Genel Kurula sunmuş olduğumuz önerimizde bahsedilen tüm hususlar delillidir, kanıtlıdır. Bizatihi cezaevi komisyonu üyeleri olarak bizler, insan hakları dernekleri ve bu konuyla ilgilenen avukatlar ve hükümlü ve tutuklu yakınlarının bizzat incelediği, devam ettirdiği, takip ettiği bir süreçten bahsediyoruz. Size tek tek Osmaniye Cezaevi Müdürüyle yapmış olduğumuz görüşmeyi, konuşmayı burada aktarmak gerekebilir ya da Diyarbakır Cezaevi Müdürüyle görüşmeye çalıştığımız, akşama ilişkin, avukat arkadaşlarla yapmış olduğumuz görüşmelerden de bahsetmek istiyorum.

Bakın, Osmaniye Cezaevi Müdürünün bizatihi ağzından çıkan sözler bunlar: "Evet, hükümlü ve tutuklulara ilişkin raporlar alındı, cezaevi müdürlüğümüzde saklanıyor." Diyarbakır Cezaevi Müdürüyse şunu söylüyor: "Olağanüstü bir durum var; şu anda yaşananlara ilişkin ne yakınlara ne avukatlara bilgi veremeyiz."

Onun yanı sıra, Trabzon'a gönderilen, Karadeniz Bölgesi'ne gönderilen tutuklu ve hükümlü yakınları bizleri ağlayarak aradılar. Bu kişilerin hayatlarından, hükümlü ve tutukluların hayati tehlikelerinin olmasından kaynaklı olarak anne ve babalar, kendileri bizleri ağlayarak aradılar. Bunlardan daha açık delil, kanıt mı olur? Bunlardan daha açık insani, vicdani ya da hukuki bir dayanak mı gerekir? Bunlar yeterli değil midir hükümlü ve tutuklunun hem yakınlarının hem kendilerinin karşılaştıkları insan haklarının araştırılması için? Cezaevlerinde ne sorunlar var, ne oluyor? Niye bu sorunların, niye bu ağır ihlallerin bu kadar dozajı artırıldı? Amaç nedir? Bunları araştırmak gerçekten Parlamentonun sorumluluğu ve görevi değil midir?

Bu kadar açık, aleni olan, delilli ve kanıtlı olan, gerekçeleri hukuka dayanır hâle getirilen bu hususun mutlak suretle Parlamentoda komisyon olarak araştırılması gerektiğini düşünüyoruz.

Tekrar teşekkürler. (HDP sıralarından alkışlar)