COŞKUN ÇAKIR (Tokat) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Elbette çocukları öldürmedik, çocukları öldürmek elbette kötüdür. Bununla ilgili bir şey söylemek bile gereksizdir, izahtan varestedir.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Osman Baydemir buraya her çıktığında ses tonunu değiştirerek, jest ve mimikleriyle özel bir hâletiruhiyeye girerek bir konuşma yapıyor ve konuşmanın başıyla sonu -bunu daha evvel de söyledim Sayın Baydemir- birbiriyle mütenasip değil, mütenakız, paradoks içerisinde bir konuşma yapıyor. Başladığında sanırsınız ki kutsal kitaptan metinler okuyor, sonuna geldiğinde katliamdan, öldürmeden, cinayetten bahsediyor ve konuşmanın başı ile sonunu anlamakta o kadar ciddi bir müşkülat çekiyorum ki yirmi sekiz yıl kürsüden ders anlattım, anlamakta cidden müşkülat çekiyorum. Bu da şunu gösteriyor: Bu konuşma sahici, samimi bir konuşma değildir. Tutacaksınız, burada, ondan sonra da durumun Abdülhamitleşme şeklinde geliştiğini söyleyeceksiniz.

Değerli arkadaşlar, otuz üç yıl Osmanlı İmparatorluğu'na hükümdarlık etmiş bir sultandır Abdülhamit. Geçen bu kürsüden söyledim, bir değerli meslektaşımın deyimiyle imparatorluğun son nefesidir. Herkesin hatası olabilir, Abdülhamit'in de olmuştur ama Kürt'üyle, Türk'üyle bütün milletleriyle Osmanlı İmparatorluğu'nu çağında ve zamanında hem de uygarlık anlamında, medeniyet anlamında, bayındırlık anlamında, eğitim anlamında, dünyanın hem de batacağı bir zamanda en ileriye taşımıştır Abdülhamit. Bu anlamda Abdülhamitleşme eğilimini kullanırken 10 kere, 100 kere düşünmeniz gerekir.

Bu şekilde, bu vesileyle ben de Abdülhamit'e buradan rahmet olsun diyorum, Allah rahmet etsin diyorum. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)