ZÜHAL TOPCU (Ankara) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; 688 sıra sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Teklifi'nin 6'ncı maddesi üzerinde verilen önerge üzerine söz almış bulunuyorum. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Bu üniversite kurma çabaları Anayasa'nın özellikle 130, 131 ve 132'nci maddelerine aykırıdır ama biz şunu görüyoruz ki her seçim döneminde Adalet ve Kalkınma Partisi on iki yılda yaptığını tekrar yapmaya çalışmaktadır. Özellikle seçim dönemlerinde böyle ataklara geçmekte ve sanki gerçekten yeni bir şeyler yapıyormuşçasına birtakım vaatler ve sözler vererek ondan sonra da arkasını unutmaktadırlar. Evet, yani bir eylem planına hazır mı acaba bu Türkiye? İşte, sürekli olarak medyada görebiliyoruz, sürekli eylem planlarıyla oyalanmak isteniyor. İşte, sağlıkta da bunların aynısı yapılıyor aslında.

Şimdi, şunu sormak istiyoruz: Gerçekten, Türkiye'nin bir sağlık politikası var mı? Bu konuda Türkiye'yi 2050'lere taşıyacak bir vizyon oluşturuldu mu? Bu vizyonun altyapıları hazır mı? Acaba bu vizyonda, bu vizyonu gerçekleştirecek -eğer var ise, oluşturuldu ise- çalışanların özlük hakları neler? Bunlara gerçekten olumlu, motivasyonları yüksek bir çalışma ortamı sağlanabiliyor mu? Sağlık çalışanları huzurla çalışabiliyorlar mı? Hemşire, ebe, diğer sağlık personelinin acaba gelirleri hayat standartlarını karşılamaya yeterli mi, açlık ve yoksulluk sınırının ne kadar üzerinde ve altında? Aslında, bunların düşünülmesi lazım.

Ve özellikle, 14 Mart Tıp Bayramı'nı daha yeni yaşadık ama diğer alanlarda olduğu gibi hastanelerde de şiddet olayları başını almış gitmiş durumda. 14 Mart Tıp Bayramı'nda bile bir sürü şiddet olaylarına şahitlik ettik. Ve bunlara baktığımızda, acaba böyle bir üniversite girişiminde bulunmadan önce elinizde bulunan durumları on iki yılda daha iyiye taşımanın çabalarını gösterdiniz mi? Maaşlarını düzeltmek için sağlık çalışanlarının, neler yaptınız? Bu şiddeti hazırlayan, özellikle hastanelerde ve sağlık kuruluşlarında şiddeti oluşturan ortamları gidermek için sosyolojik, psikolojik veya ekonomik nedenler nelerdir? Bunların acaba çalışmaları yapıldı mı? Biz bunları merak ediyoruz. Acaba, üniversitelerdeki veya sağlık kurumlarındaki kalite sorunları neler, bunlar araştırıldı mı? Daha iyi, kaliteli hizmeti yapmak için neler yapılmalı, nasıl bir politika uygulanmalı, bunlar acaba dikkate alındı mı? Görüyoruz ki on iki yılda Adalet ve Kalkınma Partisi bunları dikkate almadığı gibi, özellikle sorun üstüne sorun yüklemeye çalışılan bir adımın içerisindeler.

Şimdi, üniversitelerdeki, özellikle tıp fakültelerindeki problemlere baktığımızda, onların da gerçekten dağ gibi karşımızda durduğunu görmekteyiz. Öğrenci kontenjanlarının çok yüksek olduğunu görüyoruz. Özellikle son zamanlarda yapılan araştırmalar bunlara vurgu yapıyor. Üniversitelerde hoca ve altyapı eksiklikleri var, bunların tamamlanması gerekiyor. Tıp fakültelerinde hizmet, eğitim ve araştırma arasında dengesizlikler var, hizmetin eğitimi desteklemesi gerekirken hizmetin önde olduğunu görüyoruz. Özlük haklarını alamıyor çalışanlar, hocalar veya diğer çalışanlar. AR-GE çalışmalarına yeterince kaynak ayrılmadığını görüyoruz. Özellikle yeni fakültelerde derslik, klinik, laboratuvarların yetersiz olduğunu biliyoruz. Eski fakültelerde eski teknolojilerin takip edildiğini, kullanılan araçların yenilenmediğini biliyoruz ve altyapının gerçekten eksik olduğunu çok rahatlıkla söyleyebiliriz. Acaba üniversitelerimiz, tıp fakültelerimiz yeni projelere veya yeni üretilen bilgilere ne kadar sahipler, hangi yüzdelere sahipler, bu oranda dünyayla mukayesesi nedir? İşte iktidarın yapması gereken bu iken ama bakıyoruz ki özellikle yeni eylem planları çerçevesinde farklı alanlara kayıyorlar.

Teşekkür ediyorum.