AYTUĞ ATICI (Mersin) - Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Değerli arkadaşlar, yarın 2 Temmuz. Sivas Madımak katliamının 21'inci yıl dönümü. Orada yakılan canlarımızın acısı hâlâ yüreklerimizde. Onlara olan borcumuzu, onları yakanlardan ve yakanları savunanlardan hesap sorduğumuz zaman ödemiş olacağız, Anıları önünde saygıyla eğiliyorum.

Değerli arkadaşlar, cezaevinde tutuklu ve hükümlü çocuklar, anneleri cezaevinde olan çocuklar ile annelerinin yanında kalmak zorunda olan çocukların sorunlarını sizlere aktarmak ve çözüm önerilerimizi sunmak istiyorum.

Çocuk haklarını savunan ve istismar etmeyen herkesi saygıyla selamlıyorum.

Değerli milletvekilleri, 31 Mayıs 2014 tarihi itibarıyla 12-17 yaş arası 1.141 tutuklu, 498 hükümlü, toplam 1.639 çocuk cezaevindedir. Bu hepimizin ayıbıdır. Bunlar suçlu değildir. Çocuk suçlu olmaz, olamaz, olsa olsa suça itilmiştir; suçlu varsa onları koruyamayan devlettir, ailedir, çevrelerinde çocuktan sorumlu olan herkestir yani hepimiziz.

Değerli arkadaşlar, çocukla yan yana gelmeyen iki kelimeden bir tanesi gelin, bir tanesi ise cezaevidir.

Cezaevi ve çocuk ilişkisini tanımlarken iki ana sorundan bahsedebiliriz.

Bir: Anneleriyle ceza çeken çocuklar yani annelerinin yanında kalmak zorunda olan çocuklar, bir de anneleri hapiste kendileri dışarıda olan çocuklar.

İki: Suça itilmiş çocuklar.

Annesinin yanında kalmak zorunda olan çocuklar, annelerinin suçunun cezasını da anneleriyle birlikte çekmektedirler.

Anne olan milletvekillerimizin, baba olan milletvekillerimizin beni daha dikkatle dinlemelerini istiyorum.

Ayrıca, anne, yasal cezası dışında annelik haklarının kısıtlanması nedeniyle de ayrıca cezalandırılmaktadır. Bu durum adil ve insani değildir.

Annelerinin yanında kalan çocuklar, emzikli bebekler ile cezaevi şartları iyi olmadığı için dışarıda kalan bebeklerin anneleri ayrı ayrı dram yaşamaktadır. Anne, diğer mahkûmlara tanınan haklarla aynı haklara sahiptir, aynı açık ve kapalı görüşme hakkına sahiptir. Ancak ve de ancak anne ayda bir kere -çocuğunu emziriyor olsa bile- açık görüş hakkına sahip olup çocuğunu koklayabilmektedir, haftada bir kere de çocuğuna uzaktan el sallayabilmektedir. Bu, Allah'tan reva mıdır, bu insani midir? Eğer bu anne çocuğunu emziriyorsa düşülen bu durumdan hepimizin utanması gerekmiyor mu?

Ayrıca, Ankara'da Sincan'da sadece, 40 çocuklu anne var. Çocukların anne sevgisi, anne sütü ve diğer gereksinimleri için bu yüce Meclis, kolaylıkla, her gün görüşü düzenleyebilir. Bütün çocuklar Bakanlığa ait araçlarla toplanıp annelerinin yanına götürülebilir.

Çocuklar annelerinin yanında 6 yaşına kadar kalıyorlar, daha sonra da Çocuk Esirgeme Kurumuna gönderiliyorlar. Uzmanlar bunun doğru olmadığını bas bas bağırıyorlar. Uzmanlara göre 3 yaştan sonra çocuklar cezaevinde kalmamalıdır. Bu konudaki önerimiz: Bu durumdaki anneler denetimli serbestlikten ve ceza ertelemeden daha geniş şekilde yararlanmalıdır. Bu da çok kolaydır.

Cezaevlerinde, annelerinin yanında kalan çocukların yaşam şartlarını da inceledik, bunlar da çok sorunlu. Bunlar anneleriyle aynı yatakta yatıyorlar; bu yanlıştır, tehlikelidir. Anne yanında kalan çocukların yemekleri de, beslenmeleri de ayrı bir sorun. Anne, çocuğu şeker yesin, bisküvi, meyveli yoğurt yiyebilsin diye normal yemek yerine çocuğuna kumanya alıyor ve daha sonra da kendi yemeğini çocuğuyla paylaşıyor. Böylece, her ikisi de aç kalıyor. Ve dikkatinize sunuyorum değerli milletvekilleri, cezaevinde kalan çocukların yediği yemeğin bedelini daha sonra aileden iaşe bedeli olarak devletimiz tahsil ediyor; bu da yanlıştır.

Suça itilmiş çocuklar eğitilmelidir. Çocuk cezaevleri derhâl kapatılmalıdır. Çünkü Pozantı'da, Ceyhan'da ve daha birçok yerde gördük ki Hükûmet kendisine emanet edilen çocukları koruyamamaktadır. Eğitim evine gelene kadar çocukların cezaevlerinde gördükleri şiddet de gerçekten kayda değerdir, acilen çözülmelidir. Bakın, 1.639 çocuğumuz için yapılan cezaevi ve orada görev yapan insanlara ödediğimiz parayla bu çocukları çok rahat bir şekilde eğitebiliriz.

Bütün bu sorunlar için bir araştırma önergesi verdik. Acilen bu araştırma önergemizi dikkate almalısınız ve hep beraber bu sorunları çözmeliyiz. Bu bizim boynumuzun borcudur.

Saygılarımla. (CHP sıralarından alkışlar)