ERKAN AKÇAY (Manisa) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri;  32'nci madde üzerinde vermiş olduğumuz önerge üzerine söz aldım. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Değerli milletvekilleri, temel insani değerlerimiz engellilerin sosyal yaşama katılmasına  imkân sağlayacak şartların gerçekleştirilmesini zorunlu kılmaktadır. Bugüne kadar engellilerin ulaşılabilirliği konusundaki yasal düzenlemelerde pek çok husus yer almıştır. Ancak uygulamalar beklenilen ölçüde hızlı gerçekleşmemektedir. Engelliler için fiziksel çevre düzenlenmesi, Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun kabul ettiği Sakat Hakları Bildirgesi, ILO Sözleşmesi ve Engelliler İçin Standart Kurallar yaklaşımı çerçevesinde yerleşimlerin tüm engellilerin ihtiyaç duydukları her yere rahatça ve kolayca erişebilecekleri biçimde yeniden düzenlenmesini kapsamaktadır.

Bu bağlamda sosyal kullanım alanları, konutlar, yollar, kaldırımlar, trafik lambaları, geçitler, otogarlar, havaalanları, tren ve yer altı treni istasyonları ile toplu ulaşım araçları, toplu kullanım alanları ve kamu binalarının özürlülerin kullanımına uygun hâle getirilmeleri gerekmektedir.

Toplumsal hayata katılım sürecindeki fiziksel çevre düzenleme kolaylıkları yalnız engelliler için değil tüm toplum için gereklidir. Engelliler için yapılacak bu uygulamalar aynı zamanda farklı ihtiyaçları olan kullanıcılar bakımından da rahat bir çevre imkânı sağlayacaktır.

Özürlüler Kanunu'nun geçici 2'nci maddesi kamuya ait resmî yapılar, yol, kaldırım, yaya geçidi, açık ve yeşil alanlar, spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel altyapı alanları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü yapıların bu kanunun yürürlüğe girdiği tarih olan 1 Temmuz 2005 tarihinden itibaren yedi yıl içinde özürlülerin erişebilirliğine uygun duruma getirilmesini zorunlu kılmaktadır.

Geçici 3'üncü madde de "Büyükşehir belediyeleri ve belediyeler, şehir içinde kendilerince sunulan ya da denetimlerinde olan toplu taşıma hizmetlerinin özürlülerin erişilebilirliğine uygun olması için gereken tedbirleri alır. Mevcut özel ve kamu toplu taşıma araçları, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih olan 1 Temmuz 2005 tarihinden itibaren yedi yıl içinde özürlüler için erişilebilir duruma getirilir." demektedir.

Bu kanun yürürlüğe girdiğinden bu yana, kanunda belirtilen hususların ne kadarının hayata geçirildiği konusunda hiçbir çalışma yoktur. Bu hizmetlerin nasıl yapılacağı, hangi kaynaklar tarafından finanse edileceği ve denetimlerin hangi kurum tarafından yapılacağı da belirtilmemiştir.

3 Ocak 2012 tarihinde Aile ve Sosyal Politikalar Bakanına verdiğimiz soru önergesinde, bu kanunun yürürlüğe girdiği 2005 yılından bu yana kanunun geçici 2'nci ve 3'üncü maddelerinde belirtilen hususların ne kadarının hayata geçirildiğini, bu maddelerde belirtilen hizmetlerin nasıl yapılacağını, hangi kaynaklar tarafından finanse edileceğini, denetimin hangi kurum tarafından yapıldığını, gerekli çalışmaları yapmayan kamu kurumları ve belediyelere yaptırım yapmayı ve süre uzatmayı düşünüp düşünmediğini sormuştuk.

Sayın Bakan verdiği cevapta, geçici 2'nci maddeyle ilgili olarak, 12 Temmuz 2006 tarihinde Başbakanlık genelgesinin yayınladığını, 8 Ağustos 2008 tarihli Başbakanlık talimatı ile kamu kurumlarının uyarıldığını, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından 12 Aralık 2011 tarihinde 81 il valiliğine gönderilen yazıda ulaşılabilirlik konusunda yasal zorunluluklar hatırlatıldığını, konunun hassasiyetine istinaden, bir cezai ve para cezası yaptırımı düşünmediklerini söylemiş ve süre uzatma ile ilgili sorumuza da cevap vermemiştir. Şimdi ise bu bir yıl süre uzatılmayla karşı karşıya kaldığımız gibi ayrıca verilen cevapların hilafına para cezaları ve ayrıca iki yıl daha ek süre verilmesi ile karşı karşıyayız.

Bizim önergemizin daha makul ve yerinde olduğunu düşünüyoruz ve desteklerinizi bekliyoruz. Hepinize saygılar sunarım. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN - Teşekkür ederim Sayın Akçay.