AYHAN BARUT (Adana) - Sayın Başkan, değerli milletvekilleri, ekranları başında bizleri izleyen değerli yurttaşlarımız; hepinizi en derin saygılarımla selamlıyorum.

Madem bugün burada Köy Yasası ve bazı kanunlarda değişiklik konusunu konuşuyoruz, öyleyse köylerin neden ve nasıl mahalle olduğunu da konuşmazsak olmaz. Ülkemizde çok uzun süredir hâkim olan tek adam anlayışı nedeniyle ekonomiden sağlığa, barınmadan ulaşıma, tarımdan dış politikaya her alanda sorunlar katlanarak büyüyor. Ortak aklı ve bilimi, doğruları ve uzlaşıyı reddeden anlayış yüzünden ülkemiz ve halkımız âdeta çile çekiyor. Her gün, her geçen gün daha da derinleşen bu sorunlar asla çözümsüz değildir. "Sadece ben bilirim." edasıyla ülkeyi idare etmeye çalışanlar ve liyakatsiz yönetim anlayışıyla -tabiri yerindeyse- kabile devleti görüntüsü verilen ülkemizde bir yasa çıkarıldı. Çıkarılan bu yasa kelimenin tam anlamıyla kırsal yaşamı kâbusa çevirdi. Bu iktidar 12 Kasım 2012 yılında Büyükşehir Yasası'nı değiştirdi. Bir adı da "bütünşehir" olarak bilinen ve tüm itirazlara, tüm eleştirilere rağmen getirilen bu yasa ülkemizde telafi edilmez büyük sorunlar ortaya çıkardı. Ortak aklı kabul etmeyerek kafasına göre davranan AKP iktidarının bu düzenlemesiyle birlikte 30 büyükşehirde 16.220 köy ve 1.053 belde birdenbire mahalleye dönüştürüldü. Hepimizin büyük tepki gösterdiği bu düzenleme 30 Mart 2014 tarihinden itibaren yürürlüğe girdi. Köyler bir anda merkez mahallelerle eşitleniverdi, güya köyler de mahalle olmuş oldu. Köylülerin üretimi, yaşam biçimi, alışkanlıkları hiç gözetilmedi. Köy tüzel kişilikleri ortadan kaldırıldı, tüzel kişiliklere bağlı olan malların, meraların, taşınmazların tamamı belediyelere geçti. Tarımsal üretim ve hayvancılık bu konuda çok büyük zarar gördü, toplumsal yaşam ise zedelendi. Üretici köylülerimizi mağdur eden bu yasayla tarım alanları da maalesef ranta ve imara açıldı. Köylü köyündeki, ahırındaki ineğini ve hayvancılığını yapamaz, besleyemez hâle geldi. Adı mahalleye dönüşse de aslında tam olarak köy olan uzak dağ başlarındaki köylerimize artan iş yükü nedeniyle, iktidar partisi olsun, muhalefet partisinin belediyeleri olsun, hizmet götürmekte zorlanıyorlar.

Değerli arkadaşlar, buradan size sesleniyorum: Adana'nın Tufanbeyli ilçesinin Kayseri sınırındaki Ayvat köyü ile -kâğıt üzerinde mahallesiyle- Adana'daki Reşatbey Mahallesi bir mi? Merkez mahallelerde sağlık ocağı varken, altyapı varken, okul varken, bütün ulaşım imkânları varken köyde bunların hiçbiri yok ama aynı vergileri alıyorsunuz; sanki kent merkezinde yaşar gibi evlerinden çöp vergisi ve yine evlerinden emlak vergisi, tarlalarından emlak vergisi, oradaki küçük bakkaldan, demirciden, vatandaşın çay içemediği kahveciden maalesef gelir vergisi alıyorsunuz. Bu anlayışla, bu modelle köylünün ocağına incir ağacı diktiniz ve bu asla kabul edilemez. Akabinde ise 16 Ekim 2020 tarihine gelindiğinde, 7254 sayılı Yasa'yla, mahalleye dönüşen köy ve beldelerle ilgili bir kırsal mahalle düzenlemesi yapıldı; değiştirilen Büyükşehir Belediyesi Yasası'yla verilmiş olan zararların üstünü örtmek, üstünü boyamak amacıyla güya bu düzenleme yapıldı ama bunun da çözüm olmadığı görüldü çünkü Büyükşehir Belediyesi Yasası'yla köylülerden alınanlar kırsal mahalle düzenlemesiyle geri verilemedi. Bununla birlikte -biraz önce de söylediğim gibi- üretim değil üreticilerin arazilerinin imara açılması, dönüşümü maalesef hızlandırılmış oldu. (CHP sıralarından alkışlar)

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN - Sayın Barut, teşekkür ediyorum.

AYHAN BARUT (Devamla) - Bitmek üzere Başkanım.

BAŞKAN - Efendim, teşekkür ediyorum.

AYHAN BARUT (Devamla) - Herkese hak verdiniz Başkanım.

BAŞKAN -

Sayın Barut, herkese aynı uygulamayı yapacağıma dair sizden önce açıklama yaptım.

AYHAN BARUT (Devamla) - Başkanım, selamlayalım, bitirelim.