SEZAİ TEMELLİ (Muş) – Teşekkür ederim Sayın Başkan. Değerli milletvekilleri, bir yanıt olması ya da tartışma olması için değil ama kayıtlara geçmesi hatta üzerinde düşünebilmemiz açısından Sayın Zengin bahsedince dile getirme ihtiyacı duydum. Cumhuriyetin demokratikleşmesi dediğimizde, demokratik bir cumhuriyetten bahsettiğimizde her şeyden önce devletin demokratik kurumlarla hem yerelde hem merkezde kendini inşa etmesiyle alakalı bir şeyi dile getiriyoruz ama “devlet” “iktidar” “hükûmet” kavramlarını hem birbirine karıştırmamalıyız hem de iktidarımızı neyin üzerinde şekillendiriyoruz ve devleti nasıl bu anlamda ele alıyoruz, yorumluyoruz, bunlar çok önemli. Bugün iktidara baktığımızda, devleti kendi amaçları uğrunda araçsallaştırdığında bunun sonuçlarının nelere mal olduğunu da aşağı yukarı toplum bunu tartışıyor. (Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı) BAŞKAN – Buyurun, tamamlayın. SEZAİ TEMELLİ (Muş) – Evet, bugün devlet hepimizin devleti olabiliyor mu? Devlet ayrımcılıktan kendisini kurtarabiliyor mu? Devlet bir hukuk devleti olarak herkese eşit mesafede yaklaşabiliyor mu? Yargı bağımsızlığını, tarafsızlığını koruyabiliyor mu? Hayır, bunları yapamıyor. Neden yapamıyor? Çünkü iktidarın devlet yapısına ve devlet organlarına olan yaklaşımından kaynaklı bu. İktidar kendisini eğer toplumun talepleri, toplumun ihtiyaçları ve toplumun genel teamülleri üzerine yükseltse ve topluma karşı bu dayatmalardan kendini kurtarabilse belki bugün devletin kurumlarıyla demokratikleşmesi anlamında adımlar atılabilir. Sorun, iktidar-devlet ilişkileri arasında sıkışmış durumda. Devlet herkesin devleti olduğu zaman biz bunları aşabileceğiz. Sadece iktidarın devleti olarak gördüğümüz sürece zaten bu sorunların yeniden yeniden üretildiği bir yer olmaya devam edeceğiz.