ASU KAYA (Osmaniye) - "Beni unutmaktan koru/Beni yalnızlıktan koru/İçimdeki merhamet soğumasın/Yüzünü çevirme acımdan/Beni taşa dönmekten koru."

Depremin üzerinden bir yıl geçti, kaybettiklerimizi rahmetle anıyorum. "Unutulduk, çaresizliğe mahkûm bırakıldık. Zaten yoksulduk, mutlak yokluğa düşürüldük." diyor depremzedeler. Yaşam mücadelesi verirken devlete "Söz verdiğiniz evlerimiz nerede? Siz 'villa' derken çadırlardaki sefaletimiz daha ne kadar sürecek?" diye sormaya da devam ediyorlar. Osmaniye'nin Tehçi köyündeki insanlarımız "Köyevleri yapacaklardı, yer tespiti de atılan temel de yok." diyorlar. Hasanbeyli Kalecik'te insanlar atılan temellerin başını bekliyorlar; yetmiyor, TOKİ kuralarını beklemek zorunda bırakılıyorlar; kaç kışı çadırda, konteynerde geçirecekler bilmiyorlar. Size sesleniyorum: Krize dönen barınma sorununu seçim malzemesi yapmaktan vazgeçin. Deprem bölgesini unutmayın, bölgenin üzerindeki ölü toprağını kaldırın.