ERKAN BAŞ (İstanbul) - Teşekkür ediyorum Sayın Başkan.

Bu vesileyle ekranları başında bizleri izleyen güzel ülkemizin alın teriyle, emeğiyle yaşayan tüm onurlu insanlarını da sevgiyle saygıyla yürekten selamlıyorum.

Yine, önemli bir kanun tartışıyoruz. En başta, bunun, önemine uygun bir ciddiyetle ele alınmadığını düşündüğümüzü ifade etmek istiyorum. Meclis, sadece usul yerini bulsun diye tartışma yürüteceğimiz bir yer olamaz. Yani bazen birinci parti grubu arkadaşların, Meclisi bir noter makamı olarak gördüklerini... Hani biraz daha kaliteli tartışsak bir fikir kulübü ya da bir münazara turnuvasında olduğumuzu düşüneceğiz ama arkadaşlar, bu yasada da gördüğünüz üzere, aldığımız kararlar birtakım insanların hayatlarını doğrudan etkiliyor hatta birtakım insanların hayatlarını kaybetmesine neden oluyor. Bir kere bu ciddiyetle ele almak gerekiyor.

Ben çok kısaca konuşacağım ve mümkün olduğunca net fikirlerimizi ifade etmek isteyeceğim.

Birincisi değerli arkadaşlar, Türkiye İşçi Partisi, öyle orasına burasına değil, fiyatlandırma tartışmasına falan girmeden bedelli askerlik fikrine külliyen karşıdır, kökünden karşıyız. Yani siz bir ülkede insanları ceplerindeki paraya göre ayıramazsınız. Yıllarca bu ülke için alın teri döken, emeğiyle yaşayan ama yoksul yaşamak zorunda kalan insanlara devlet, çıkıp "Ya paranı ya canını istiyorum." diyemez. Bedelli askerlik fikrini külliyen reddetmemiz gerekiyor. Bakın biraz önce, ben bir dil sürçmesi olduğunu düşünmüyorum; ne dedi burada konuşan hatip: "fiyatlandırma" dedi. Ya, canın fiyatı olur mu? Vatan görevinin fiyatı olur mu? Fiyatlandırma tartışıyoruz. Bir de domates tartışıyormuşuz, soğan tartışıyormuşuz gibi kaç para olacağını tartışıyoruz. O dönemde devletin ne kadar paraya ihtiyacı var, kaç kişi bu işi yapacak, bu işten kaç para kazanıyoruz? Arkadaşlar, olmaz. Bakın, sadece mafya "Ya paranı ya canını" der. Bütün yurttaşlar Anayasa önünde eşitse eşit bir muameleye tabi tutulmak zorundadır.

Biz şunu biliyoruz: Bu ülkede, hep altını çiziyorum, hep emekçi çocukları, yoksul çocukları ölüyor. Bu ülkede zenginlerin, para babalarının, patronların, yandaşların çocukları savaşta canını kaybetmiyor; böyle örnekler yok. O yüzden, şu kadar mı olsun bu kadar mı olsun tartışmasını falan da külliyen reddediyoruz. Askerliğin bedeli olmaz arkadaşlar. Askerlik, tüm yurttaşlar için ne gerekiyorsa o biçimde düzenlenir ve buna göre uygulanır. Yani gerçekten elinizi vicdanınıza koyun. Asgari ücretin 2000 lira olduğu bir ülkede insanlara 15 aylık maaşını ver diyorsun, öbür tarafta -affedersiniz- bir akşam yemeği için harcadığı parayı verecek askere gitmeyecek. Bu mu adalet, bu mu eşitlik? Bunu kabul etmemiz mümkün değil.

İkincisi arkadaşlar, burada bir profesyonel orduya geçiş süreci var. Bunu da çok açıklıkla ifade ediyorum. Biz profesyonel orduya kesinlikle karşıyız. Profesyonel ordu dediğiniz şey, ordunun iktidarın bir aygıtı hâline gelmesidir, iktidarın milis gücü hâline gelmesidir. Bu, kabul edilebilir bir şey değildir. Tüm yurttaşların gerektiğinde yurt savunması için görev alması fikri, profesyonel ordunun reddidir ve biz bu çizgideyiz. Profesyonel ordu kabul edilemez, profesyonel ordu sadece iktidarın çıkarları için çalışan bir ordudur.

Değerli arkadaşlarım, tabii ki alternatif seçenekler üzerinde düşünmek gerekir. Örneğin, bakın, ben askerliğin bütün yurttaşlar için zorunlu olması gerektiğini savunuyorum fakat pekâlâ kimi yurttaşlarımız diyebilir ki: "Ben bu vatan için gerekiyorsa canımı veririm ama ben can almak istemiyorum, elime silah almak istemiyorum." Çeşitli nedenlerle dinî düşüncesi nedeniyle, ideolojisi nedeniyle silah almak istemiyor olabilir. Mesela buna ilişkin bir uygulama getirebiliriz. Kamu hizmetinde görev yapar. Çok güzel örnekleri var, askerlik yerine bir kamu görevi olarak çocuk bakımevlerinde çalıştırabilirsiniz, yaşlı bakımevlerinde çalıştırabilirsiniz; devletin, toplumun başka ihtiyaçlarını karşılayacak biçimde yapabilirsiniz ama parayı veren yatar, parayı vermeyen gitsin canını versin uygulaması kabul edilemez. Bunun tekrar altını çizmek istiyorum.

Değerli arkadaşlar, vatan tartışıyoruz, yurt tartışıyoruz, ülke tartışıyoruz, izin verirseniz, bu vesileyle yıllarca bu kürsüde, başka yerlerde her tür gericinin, faşistin, her tür sağcı ideolojinin "vatan haini" olarak itham ettiği komünistler adına da bu konuda bir iki çift laf söylemek istiyorum.

Değerli arkadaşlar, ben bir komünistim ve bu ülkede iktidar tarafından vatan hainliğiyle en fazla suçlanan insanların temsilcilerinden birisi olarak bu kürsüde yer alıyorum. Bunun da kayıtlara geçmesi gerektiğini düşünüyorum.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

ERKAN BAŞ (Devamla) - Bakın, bu ülkede yaklaşık yüz yıldır devrimciler, sosyalistler, komünistler var. Kurtuluş Savaşı'nda birileri ülkeyi emperyalizme peşkeş çekerken Kurtuluş Savaşı'na katılmak için Anadolu'ya gelen komünistler var. 1950'lerde birileri Türkiye'yi Amerika Birleşik Devletleri'nin 51'inci eyaleti yapmaya çalışırken NATO'ya karşı bu ülkeyi savunan komünistler var. 1960'larda 6'ncı Filo'yu kıble yapıp namaz kılanlar varken "6'ncı Filo defol!" diye sokaklara çıkan komünistler var. 1990'larda bu ülkeyi ABD vatandaşı başbakanlar yönetirken "Bu ülkeyi sattırmayacağız." diyen komünistler var. 2000'li yıllarda Amerika Birleşik Devletleri istediği için Irak'a asker göndermeye çalışırken siz "Biz ABD'nin askeri olmayacağız." diyen komünistler var. O yüzden kayıtlara girsin, her dönem emperyalizme, gericiliğe ve faşizme karşı mücadele eden komünistlerin yurtseverliğini tartışmak hiç kimsenin haddi değildir.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN - Tamamlayınız.

ERKAN BAŞ (Devamla) - Son olarak değerli arkadaşlar, dedim ya hep emekçi çocukları savaşta canını kaybediyor, hep yoksul çocukları ölüyor, hep emekçi çocukları ölüyor ama Türkçe'mizin bir azizliği var, öldükten sonra onun emekçi anası, emekçi babası, yoksul insanlar diyorlar ki: "Vatan sağ olsun." Ben de diyorum ki: Vatan artık sol olsun da emekçi çocukları ölmesin, yoksul çocukları ölmesin. (CHP ve HDP sıralarından alkışlar)