ÖZLEM ZENGİN (Tokat) - Sayın Başkanım, Sayın Ayvazoğlu'na da söyleyeceğim yani konuşmayı yaptıktan sonra burada bulunmasını tercih ederim açıkçası. Şimdi, ben kendi yapmadığım bir konuşmayla alakalı bir şey söylerken bir taraftan da zorlanıyorum. Ama şunu biliyorum: Şimdi, konuşmalarımızı -Sayın Altay da bana katılacaktır- yapılan bütün konuşmaları bir bütünlük içinde değerlendiriyorum. Şimdi, ben Sayın Engin Altay'ı dinlerken Sayın Özgür Özel'in daha evvel burada yaptığı konuşmaları, Sayın Bakanın soyadından yola çıkarak -tekrar etmeyeceğim- kullandığı sıfatları; bunların hepsini hatırlıyorum. Şimdi, buradan baktığımızda şöyle temel bir sorunla karşılaşıyoruz: Eğer üslupla alakalı bir sıkıntıdan yola çıkarak bir konuşma yapıyorsanız aynı üslubu sizin kullanmamanız lazım yani bu işin raconu böyle olmalı. Yani şu anda yapılan konuşma, Bahar Hanım'ın yaptığı konuşmanın fevkinde saldırılar içeriyor. Şimdi, bir taraftan Türkiye Cumhuriyeti'ne saygı duyacaksınız, duymamız lazım.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

BAŞKAN - Buyurun.

ÖZLEM ZENGİN (Tokat) - Bakanlığa saygı duyduğunuzu ifade edeceksiniz ama Bakanla alakalı ağza alınmayacak ifadeler kullanacaksınız.

ENGİN ALTAY (İstanbul) - Bakalım, önce Bakan kendine ayar versin.

ÖZLEM ZENGİN (Tokat) - Bir saniye.

Eleştiri fevkalade önemli, başımızın tacı ama bu eleştirinin nerede, nasıl yapıldığı son derece önemli. Şu ana kadar yapılan pek çok hizmet var; bunları yaparken, bu ifadeleri kullanırken Sayın Bakanı da Bakanlığı da Türkiye'yi de değersizleştirmeden bunu yapmak lazım. Burada üslup bence son derece önemli. Bu manada yani ben burada yapılan konuşmada da... Keşke gelseydi de Özgür Bey bu konuşmayı yapsaydı yani siz bu konuşma yapılırken burada yoktunuz. Bu tarz durumlarda bence böyle bir cevap vermek, hani olayı günün başında daha vahim bir hâle getiriyor.

Teşekkür ederim.