Dönem: 22                                                                                                               Yasama Yılı: 3

 

              T.B.M.M.                                (S. Sayısı: 868)

 

23.3.2005 tarihli ve 5319 Sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve Anayasanın 89 ve 104 üncü Maddeleri Gereğince Cumhurbaşkanınca Bir Daha Görüşülmek Üzere Geri Gönderme Tezkeresi  ile Plan ve

Bütçe Komisyonu Raporu (1/1004)

 

                                       

Not: Kanun, Başkanlıkça, Anayasa ile Plan ve Bütçe komisyonlarına havale edilmiştir.

 

                                   T.C.

                        Cumhurbaşkanlığı

       Sayı : B.01.0.KKB.01-18/A-3-2005-257                                                      5/4/2005

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

İLGİ: 25.3.2005 günlü, A.01.0.GNS.0.10.00.02-8980/27762 sayılı yazınız.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulunca 23.3.2005 gününde kabul edilen 5319 sayılı “Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” incelenmiştir.

İncelenen Yasa’nın 33. maddesinde,

“Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü, Genel Müdürlüğün işletiminde bulunan hava alanlarını, Yap-İşlet-Devret modeli çerçevesinde yaptırarak işletimini özel sektöre verdiği tesislerini, işletme dönemleri sonunda ve hizmetin bütünlüğü yönünden gerek gördüğü diğer tesislerini ihale yoluyla kiralamak suretiyle üçüncü şahıslar eliyle işlettirebilir.”

düzenlemesine yer verilmiştir.

Yapılan düzenleme ile Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne,

- Genel Müdürlüğün işletiminde bulunan hava alanlarını,

- İşletme dönemleri sonunda, yap-işlet-devret yöntemi ile yaptırılarak işletimi özel sektöre verilen tesisleri,

- Hizmetin bütünlüğü yönünden gerek gördüğü diğer tesisleri,

ihale yoluyla kiralayarak üçüncü şahıslara işlettirebilmesi için yetki verilmekte ve hava alanı ile tesislerin işletme haklarının, kiralama yoluyla üçüncü kişilere devredilebilmesine olanak sağlanmaktadır. Bu niteliği ile hava alanları ve tesislerin işletme hakkının devri özelleştirme kavramı kapsamında bulunmaktadır.

Çünkü, özelleştirme uygulamalarının düzenlenmesine ilişkin 24.11.1994 günlü, 4046 sayılı Yasa’nın 1. maddesinin (A) fıkrasının (F) bendi ile 15. maddesinde,

- Genel ve katma bütçeli idarelerle bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşların mal ve hizmet üretim birimleri ve varlıklarının,

- Kamu iktisadi kuruluşları, bunların müessese, bağlı ortaklık, işletme ve işletme birimlerinin,

işletme haklarının verilmesi, kiralanması ya da mülkiyetin devri dışındaki benzeri yöntemlerle özelleştirilmesinin bu Yasa kurallarına göre yapılacağı belirtilirken, işletme hakkının kiralama yöntemiyle devrenin bir özelleştirme işlemi olduğu vurgulanmaktadır.

Anayasa’nın “Devletleştirme ve özelleştirme” başlıklı 47. maddesine, 13.8.1999 günlü, 4446 sayılı Yasa’yla eklenen üçüncü fıkrada,

“Devletin, kamu iktisadi teşebbüslerinin ve diğer kamu tüzelkişilerinin mülkiyetinde bulunan işletme ve varlıkların özelleştirilmesine ilişkin esas ve usuller kanunla gösterilir.”

düzenlemesine yer verilerek, özelleştirme esas ve usullerinin yasada gösterilmesi gerektiği kurala bağlanmıştır.

Oysa, incelenen Yasa’nın 33. maddesinde, hava alanı ve tesislerin işletme hakkının “ihale yoluyla” kiralanarak devredilebileceği belirtilmiş; ancak, ihale usul ve esasları ile işletme hakkının devir süresi gibi önemli konulara yer verilmemiştir.

8.11.1984 günlü, 18569 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü (DHMİ) Ana Statüsü”nün 1. maddesinde, Devlet Hava Meydanları İşletmesi’nin, 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kurallarına bağlı, tüzelkişiliğe sahip bir kamu iktisadi kuruluşu olduğu belirtilmiştir.

Ana Statü’nün 3. maddesinin 3. fıkrasında, Kuruluşun, Devlet İhale Yasası kurallarına bağlı olmadığı; 2. fıkrasında da, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve bu Ana Statü kuralları saklı kalmak üzere özel hukuk hükümlerine bağlı olduğu belirtilmiştir.

233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin incelenmesinden, bu Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı kamu iktisadi kuruluşlarının uyacakları ihale usul ve esaslarına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği görülmektedir.

Özelleştirmenin teknik, ekonomik, yönetsel ve hukuksal altyapısı, 4046 sayılı “Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile düzenlenmiştir.

Yasa’nın,

- 1. maddesinin (A) fıkrasının (f) bendinde, “... kamu iktisadi kuruluşlarının temel kuruluş amaçlarına uygun mal ve hizmet üretim birimlerinin işletilmesi haklarının özelleştirilmesine ilişkin esasları düzenlemek” Yasa’nın amaçları arasında sayılmış,

- 15. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde, kamu hizmeti gören tekel niteliğindeki mal ve hizmetleri üreten kamu iktisadi kuruluşları ile bunların müessese, bağlı ortaklık, işletme ve işletme birimlerinin işletme haklarının verilmesi, kiralanması ya da mülkiyetin devri dışındaki benzeri yöntemlerle özelleştirilmesinin bu Yasa kuralları çerçevesinde yapılacağı belirtilmiş,

- Aynı maddenin son fıkrasında, bu madde gereğince işletme hakkı verilmesi, kiralama ya da benzeri yöntemlerle kullanma hakkının devrinde sürenin 49 yılı geçemeyeceği kurala bağlanmış,

- 18. maddesinde de, değer saptaması ve ihale yönetmelerine ilişkin ayrıntılı düzenlemelere yer verilmiştir.

Ayrıca, 4046 sayılı Yasa’nın 3 ve 4. maddelerinde, bir kuruluşun özelleştirme kapsamına alınmasından özelleştirmenin gerçekleştirilmesine kadar tüm süreçte karar verme yetkisi Özelleştirme Yüksek Kuruluna, bu kararları uygulama görev ve yetkisi de Özelleştirme İdaresi Başkanlığına verilmiştir.

4046 sayılı Yasanın yukarıda yer verilen kuralları, bir kamu iktisadi kuruluşu olan Devlet Hava Meydanları İşletmesinin hizmet üretim birimleri olan hava alanlarının ve bu alanlarla ilintili tesislerin özelleştirilmesinin bu Yasa kuralları uyarınca yapılmasını gerektirmektedir.

Ne var ki, incelenen Yasa’nın 33. maddesindeki özel kural uyarınca, bu Yasa’nın yürürlüğe girmesiyle Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne ilişkin hava alanları ve tesislerin özelleştirilmesinde 4046 sayılı Yasa’nın uygulama olanağı kalmayacaktır.

Çünkü, incelenen Yasa’nın 33. maddesinde 4046 sayılı Yasa’ya gönderme yapılmadığı gibi, özelleştirme yetkisi Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne verilmekte ve özelleştirmenin “ihale yoluyla kiralamak suretiyle” yapılacağı belirtilmektedir.

Anayasa’nın 47. maddesinin üçüncü fıkrasına göre, yasakoyucu kuşkusuz 4046 sayılı Yasa’dan başka yasalarla da özelleştirmeye ilişkin düzenleme yapma yetkisine sahiptir. Ancak, bu durumda, özelleştirmeye ilişkin ihale ve bedel belirleme yöntem ve ilkeleri ile kiralama süresinin yasada gösterilmesi anayasal zorunluluktur.

Çünkü, yasa ile düzenleme, özelleştirme gibi kamu varlıklarının özel kesime satışına ya da işlettirilmesine olanak sağlayan durumlarda temel ilkelerin yasada düzenlenip, yönetime hukuksal çerçevesi yasa ile çizilmiş bir alan bırakılmasını gerektirmektedir. Yönetime, bu alanda ancak teknik ayrıntılar ve uygulamaya ilişkin düzenlemeler yapma olanağı bırakılabilir. Tersi durum, yasama yetkisinin devri anlamına gelmektedir.

İncelenen Yasa’nın 33. maddesinde, hava alanları ve tesislerin işletmesinin kiralanarak özel sektöre bırakılmasında uygulanacak ihalenin yöntem ve ilkelerinin, bedel saptama yönteminin, devir süresinin ve personel özlük haklarının düzenlenmemesi nedeniyle Anayasa’nın 6., 7. ve 47. maddelerine uygun düşmemektedir.

Yayımlanması yukarıda açıklanan gerekçelerle uygun görülmeyen 5319 sayılı “Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”, 33. maddesinin Türkiye Büyük Millet Meclisi’nce bir kez daha görüşülmesi için, Anayasa’nın değişik 89 ve 104. maddeleri uyarınca ilişikte geri gönderilmiştir.

                                                                                                                          

                                                                                                          Ahmet Necdet SEZER

                                                                                                             Cumhurbaşkanı

Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu

                Türkiye Büyük Millet Meclisi

                  Plan ve Bütçe Komisyonu

                         Esas No.: 1/1004                                                                      13.4.2005

                           Karar No.: 28

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Türkiye Büyük Millet Meclisince görüşülerek kabul edilen ve yayımlanmak üzere 25.3.2005 tarihinde Cumhurbaşkanlığı Yüce Makamına sunulan 23.3.2005 tarihli ve 5319 sayılı  "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun", Sayın Cumhurbaşkanınca Anayasanın 89 uncu ve 104 üncü maddeleri uyarınca bir defa daha görüşülmek üzere Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına geri gönderilmiş ve Başkanlıkça, 6.4.2005 tarihinde gerekçeli geri gönderme tezkeresi ile birlikte, tali komisyon olarak Anayasa Komisyonuna, esas komisyon olarak da  Komisyonumuza havale edilmiştir.

Bu defa, Komisyonumuzun  12.4.2005  tarihinde yaptığı 43 üncü Birleşimde anılan Kanun ile geri gönderme tezkeresi, Hükümeti temsilen Maliye Bakanı Kemal UNAKITAN ile Maliye Bakanlığı, Ulaştırma Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilâtı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı ve  Özelleştirme İdaresi Başkanlığı temsilcilerinin de katılımlarıyla incelenip görüşülmüştür.

£ Cumhurbaşkanı tarafından  yayımlanması uygun bulunmayan, 5319 sayılı "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun", 33 üncü maddesiyle ilgili geri gönderme Tezkeresinde;

— İncelenen  5319 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinde, Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne,

-  Genel Müdürlüğün işletiminde bulunan hava alanlarını,

- İşletme dönemleri sonunda, yap-işlet-devret yöntemi ile yaptırılarak işletimi özel sektöre verilen tesislerini,

- Ve hizmetin bütünlüğü yönünden gerek gördüğü diğer tesislerini,

İhale yoluyla kiralayarak üçüncü şahıslara işlettirebilmesi için yetki verildiği ve  hava alanı ile tesislerin işletme haklarının, kiralama yoluyla üçüncü kişilere devredilebilmesine olanak sağlandığı,

— Bu madde de yapılan düzenlemenin niteliği dikkate alındığında hava alanları ve tesislerin işletme hakkının devriyle ilgili işlemlerin  özelleştirme kavramı kapsamında değerlendirildiği, özelleştirme uygulamalarının düzenlenmesine ilişkin 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 1 inci maddesinin (A) fıkrasının (f) bendi ile 15 inci  maddesinde,

- Genel ve katma bütçeli idarelerle bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşların mal ve hizmet üretim birimleri ve varlıklarının,

- Kamu iktisadi kuruluşları, bunların müessese, bağlı ortaklık, işletme ve işletme birimlerinin,

İşletme haklarının verilmesi, kiralanması ya da mülkiyetin devri dışındaki benzeri yöntemlerle özelleştirilmesinin, sözkonusu 4046 sayılı Kanun çerçevesinde yapılacağının hükme bağlanmış olduğu, bu düzenlemelerde işletme hakkının kiralama yöntemiyle devrinin de bir özelleştirme işlemi olduğunun vurgulandığı,

— Anayasa'nın "Devletleştirme ve özelleştirme" başlıklı 47 nci maddesinde, 1999 yılında  yapılan değişiklikle; Devletin, kamu iktisadi teşebbüslerinin ve diğer kamu tüzelkişilerinin mülkiyetinde bulunan işletme ve varlıkların özelleştirilmesine ilişkin esas ve usullerin kanunla gösterileceğinin hükme bağlandığı, bu çerçevede  yapılacak özelleştirmelerin esas ve usullerinin yasada gösterilmesinin bir Anayasa hükmü olduğu,

— İncelenen 5319 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinde, hava alanı ve tesislerin işletme hakkının "ihale yoluyla" kiralanarak devredilebileceğinin belirtilmesine rağmen,  bu kiralamaya ilişkin ihale usul ve esasları ile işletme hakkının devir süresi gibi önemli konulara yer verilmediği,

— Diğer yandan; 8.11.1984 tarihli  ve 18569 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan "Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü (DHMİ) Ana Statüsü"nün 1 inci maddesinde, Devlet Hava Meydanları İşletmesi'nin, 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kurallarına bağlı, tüzelkişiliğe sahip bir kamu iktisadi kuruluşu olduğunun belirtildiği, 

— Ana Statü'nün 3 üncü maddesinde DHMİ'nin  Devlet İhale Yasası kurallarına bağlı olmadığı, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ve bu Ana Statü kuralları saklı kalmak üzere, özel hukuk hükümlerine bağlı olduğunun belirtildiği,

— 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede de, bu Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki  kamu iktisadi kuruluşlarının uyacakları ihale usul ve esaslarına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği,

— Özelleştirmenin teknik, ekonomik, yönetsel ve hukuksal altyapısını düzenleyen 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun

- 1 inci maddesinin (A) fıkrasının (f) bendinde, 4046 sayılı Kanunun amaçları arasında; kamu iktisadi kuruluşlarının temel kuruluş amaçlarına uygun mal ve hizmet üretim birimlerinin işletilmesi haklarının özelleştirilmesine ilişkin esaslarla ilgili düzenlenmenin  yer aldığı,

- 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde, kamu hizmeti gören tekel niteliğindeki mal ve hizmetleri üreten kamu iktisadi kuruluşları ile bunların müessese, bağlı ortaklık, işletme ve işletme birimlerinin işletme haklarının verilmesi, kiralanması ya da mülkiyetin devri dışındaki benzeri yöntemlerle özelleştirilmesinin 4046 sayılı Kanunun  kuralları çerçevesinde yapılacağının belirtildiği,  son fıkrasında ise  bu madde gereğince işletme hakkı verilmesi, kiralama ya da benzeri yöntemlerle kullanma hakkının devrinde sürenin 49 yılı geçemeyeceğinin hükme bağlandığı,

- 18 inci maddesinde de, değer saptaması ve ihale yöntemlerine ilişkin ayrıntılı düzenlemelere yer verildiği,

- 3 üncü  ve 4 üncü maddelerinde, bir kuruluşun özelleştirme kapsamına alınmasından özelleştirmenin gerçekleştirilmesine kadar tüm süreçte karar verme yetkisinin Özelleştirme Yüksek Kurulu'na, bu kararları uygulama görev ve yetkisinin de Özelleştirme İdaresi Başkanlığı'na verildiği,

Bu çerçevede; 4046 sayılı Kanunda  yer verilen kuralların, bir kamu iktisadi kuruluşu olan Devlet Hava Meydanları İşletmesi'nin hizmet üretim birimleri olan hava alanlarının ve bu alanlarla ilintili tesislerin özelleştirilmesi uygulamaları için de geçerli olduğu,

— Ancak, sözkonusu 33 üncü maddede 4046 sayılı Kanuna gönderme yapılmadığı gibi, özelleştirme yetkisi Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne verilerek özelleştirmenin "ihale yoluyla kiralamak suretiyle" yapılacağının hükme bağlandığı,  bu düzenleme  uyarınca, 5319 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesiyle Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne ait hava alanları ve tesislerinin özelleştirilmesinde, 4046 sayılı Kanun hükümlerini  uygulama olanağı kalmayacağı,

— Anayasanın 47 nci maddesine göre,

- Yasa koyucu, kuşkusuz, 4046 sayılı Kanundan başka yasalarla da özelleştirmeye ilişkin düzenleme yapma yetkisine sahip olduğu,

- Ancak, bu durumda, özelleştirmeye ilişkin ihale ve bedel belirleme yöntem ve ilkeleri ile kiralama süresinin yasada gösterilmesinin anayasal zorunluluk olduğu,

- Yasa ile yapılacak düzenlemede, özelleştirme gibi kamu varlıklarının özel kesime satışına ya da işlettirilmesine olanak sağlayan durumlarda, temel ilkelerin yasada düzenlenip, yönetime hukuksal çerçevesi yasa ile çizilmiş bir alanın bırakılması gerektiği,

- Yönetime, ancak teknik ayrıntılar ve uygulamaya ilişkin düzenlemeler yapma olanağının tanınabileceği, tersi durumun ise  yasama yetkisinin devri anlamına geleceği,

İfade edilmiştir.

Sonuç  olarak;  yukarıda açıklanan gerekçeler çerçevesinde,  incelenen  5319 sayılı Kanunun 33 üncü  maddesi,

- Madde metninde hava alanları ve tesislerin işletmesinin kiralanarak özel sektöre bırakılmasında uygulanacak ihalenin yöntem ve ilkelerinin, bedel saptama yönteminin, devir süresinin ve personel özlük hakları ile ilgili hususlar düzenlenmediğinden,

- Anayasa'nın "Egemenlik" başlıklı 6 ncı, "Yasama yetkisi" başlıklı 7 nci  ve "Devletleştirme ve özelleştirme" başlıklı 47 nci maddelerine uygun düşmediğinden,

Anayasa'nın değişik 89 ve 104 üncü  maddeleri uyarınca, 5319 sayılı "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun", 33 üncü maddesi bir kez daha görüşülmek Türkiye Büyük Millet Meclisine geri gönderilmiştir.

£ Komisyonumuzca, geri gönderilen Kanunun Cumhurbaşkanınca yayımlanması uygun bulunmayan 33 üncü maddesi üzerinde görüşme açılması kabul edilmiştir.

£ Kanunun 33 üncü maddesi; Cumhurbaşkanlığının Geri Gönderme Tezkeresinde belirtilen hususlar da dikkate alınarak; Devlet Hava Meydanları İşletmesi (DHMİ) Genel Müdürlüğünce, Kuruluşun işletiminde bulunmakla birlikte yeterli yolcu potansiyeli olmadığı için fiilen işletilemeyen veya yeterli trafik potansiyeli olmasına rağmen nitelik ve nicelik yönünden personel yetersizliği başta olmak üzere, çeşitli kısıtlar nedeniyle işletiminde zorluklarla karşılaşılan havaalanlarının; talep olması halinde, kiralanması ve/veya işletme hakkının devri yoluyla özel hukuk tüzel kişilerine devredilmesine olanak sağlanması amacıyla;

— Yap-İşlet-Devret modeli kapsamında "Yapım"ları karşılığında belli bir süre için özel hukuk tüzel kişilerine işletme hakkı verilen yolcu terminallerinin; Kuruluşun gözetim ve denetimi altında, uluslararası norm ve standartların birebir uygulanması, teknolojik gelişmelerin sürekli izlenmesi ve kalifiye personel eliyle başarılı bir işletme performansının sağlanması gibi hususlar da   dikkate alınarak,  49 yıllığına, ihale yöntemi ile  kiralanması ve/veya işlettirilmesi amacıyla özel sektöre devredilmesine,

— Hizmetin bütünlüğü yönünden idarenin uygun göreceği diğer tesislerin de, aynı süreyle sınırlı kalmak kaydıyla, devrine imkan sağlanmasına,

— İhale ve devir gibi tüm işlemlerde 4046 sayılı Kanunda yer alan yöntem, metot, usul ve esaslara göre işlem tesis edilmesine,

— Kiralanacak  veya işlettirilecek tesislerde çalışan personel, ihtiyaç duyulan diğer DHMİ merkez ve taşra birimlerinde pozisyonlarına uygun görevlere atanmalarına imkan sağlanmasına,

Yönelik olarak yeniden düzenlenmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile arz olunur.

 

 

Başkan

Başkanvekili

Sözcü

 

Sait Açba

M. Altan Karapaşaoğlu

Sabahattin Yıldız

 

Afyonkarahisar

Bursa

Muş

 

Kâtip

Üye

Üye

 

Mehmet Sekmen

Mehmet Melik Özmen

Mehmet Zekai Özcan

 

İstanbul

Ağrı

Ankara

 

Üye

Üye

Üye

 

Osman Kaptan

M. Mesut Özakcan

Ali Osman Sali

 

Antalya

Aydın

Balıkesir

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Ahmet İnal

Osman Nuri Filiz

Alaattin Büyükkaya

 

Batman

Denizli

İstanbul

 

Üye

Üye

Üye

 

A. Kemal Kumkumoğlu

Kemal Kılıçdaroğlu

M. Mustafa Açıkalın

 

İstanbul

İstanbul

İstanbul

 

Üye

Üye

Üye

 

Bülent Baratalı

Fazıl Karaman

Mustafa Elitaş

 

İzmir

İzmir

Kayseri

 

Üye

Üye

Üye

 

Taner Yıldız

Mikail Arslan

Hasan Fehmi Kinay

 

Kayseri

Kırşehir

Kütahya

 

Üye

Üye

Üye

 

Muharrem Doğan

Mustafa Özyürek

Gürol Ergin

 

Mardin

Mersin

Muğla

 

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

Üye

Üye

Üye

 

O. Seyfi Terzibaşıoğlu

Osman Seyfi

Musa Uzunkaya

 

Muğla

Nevşehir

Samsun

 

Üye

Üye

Üye

 

M. Ergun Dağcıoğlu

Faruk Nafiz Özak

M. Akif Hamzaçebi

 

Tokat

Trabzon

Trabzon

ANAYASANIN 89 VE 104 ÜNCÜ MADDELERİ GEREĞİNCE CUMHURBAŞKANINCA BİR DAHA GÖRÜŞÜLMEK ÜZERE GERİ  GÖNDERİLEN KANUN

 

BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN

 

Kanun No.: 5319                                                                                                                                       Kabul Tarihi: 23.3.2005

 

MADDE 1.- 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Kanunun;

a) Ek 17 nci maddesinin son fıkrasında yer alan “Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan” ibaresi “Özelleştirme İdaresi Başkanlığının bağlı olduğu Bakan” şeklinde değiştirilmiştir.

b) Ek 33 üncü maddesinin; birinci fıkrasında yer alan "işletmek ve ticari faaliyette bulunmak üzere," ibaresinden önce gelmek üzere "kablo tv altyapısı üzerinden teknik olarak verilebilecek her türlü hizmeti sunmak, televizyon yayıncılığı ve uydu platform işletmeciliğini yürütmek," ibaresi, "Türksat Uydu Haberleşme" ibaresinden sonra gelmek üzere "Kablo TV" ibaresi, sekizinci fıkrasında yer alan "uydu haberleşme" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve kablo tv" ibaresi, maddenin sonuna onbirinci fıkra olarak "Türksat A.Ş.’nin, uydu haberleşme ve kablo tv altyapısı üzerinde sahip olduğu mülkiyet hakkı, görev sözleşmesi süresinin bitiminden sonra da devam eder. Kamu kurum ve kuruluşları, uydu üzerinden ihtiyaç duyacağı hizmetleri Türksat A.Ş.'den sağlamak zorundadır." hükmü eklenmiştir.

c) Geçici 9 uncu maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 10.- Türk Telekomun, ortak yerleşim alanları ve kablo tv şebekesinin içinden geçtiği ortak altyapı tesisleri hariç olmak üzere, kablo tv hizmet ve altyapısıyla ilgili tüm taşınır ve taşınmazları, her türlü teçhizat, araç, gereç, malzeme, yazılım ve donanımları, her türlü fikrî ve sınaî hakları ile sair hak, alacak ve borçları, her türlü sözleşmeleri ve kredi anlaşmaları ile leh ve aleyhe açılmış ve açılacak olan davaları, icra takipleri ve halen yürütülen veya sonuçlandırılan tüm idarî inceleme ve soruşturmaları, bütün hak, borç, alacak, yetki ve yükümlülükleri ile birlikte Türksat A.Ş.'ye devredilir. Devir işlemleri üç ay içerisinde yapılacak protokoller ile sonuçlandırılır. Bu protokollerde, Türk Telekomun, yedekleriyle birlikte devrettiği kablo tv altyapısı ile Türksat A.Ş. tarafından 2005 yılı sonuna kadar tesis edilecek kablo tv altyapısı için Türksat A.Ş.'ye ortak yerleşim ve tesis paylaşımını Türksat A.Ş.'nin görev sözleşmesi süresince ücretsiz olarak sağlayacağına, ortak yerleşim alanları ile müşterek kablo tv altyapı tesislerinin ne şekilde paylaşılacağına ve bu altyapının bakım ve işletmesinin ne şekilde yürütüleceğine ilişkin hükümlere de yer verilir. Bu madde kapsamındaki bütün devir, temlik ve intikaller ve bu işlemlerle ilgili olarak düzenlenecek her türlü sözleşme, protokol ve kağıtlar, gelir ve kurumlar vergisi dahil her türlü vergi, resim, harç ve benzeri malî yükümlülüklerden müstesnadır.

Türk Telekomun iş mevzuatına tâbi bulunan personelinden istekli bulunanlar, ek 33 üncü maddesindeki usûl ve esaslara uygun olarak Türksat A.Ş.'ye devredilir. Bunlar hakkında ek 33 üncü madde hükümleri uygulanır.

Kurum ve Türksat A.Ş. arasında, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç iki ay içinde bu Kanuna ve Kurum düzenlemelerine aykırı olmayacak şekilde, görev sözleşmelerinde gereken değişiklikler yapılır. Bu süre zarfında görev sözleşmelerinde gereken değişikliklerin yapılmaması halinde Kurum, 2 nci maddenin (f) fıkrasındaki yetkilerini kullanır. Değiştirilen görev sözleşmeleri, Danıştayın en geç iki ay içerisinde düşüncesini bildirmesini müteakip, taraflar arasında imzalanmak suretiyle yürürlüğe girer. Türksat A.Ş. ve Türk Telekomun ana sözleşmelerinde, bu maddeye göre yapılması gereken değişiklikler bir ay içerisinde tamamlanır.

Türk Telekom tarafından Türksat A.Ş.'ye devredilecek aktif ve pasif değerler arasındaki menfi fark, Türk Telekom tarafından Hazine Müsteşarlığı adına borç olarak kaydedilir. Bu tutar, Türk Telekomun 2004 yılı gelirlerinden 2005 yılında Hazineye aktarılması için belirlenen temettü tutarına halel gelmeksizin dağıtılacak ilk temettü alacağına mahsup edilmek suretiyle tasfiye edilir. Türksat A.Ş. tarafından devralınan aktif ve pasif değerler arasındaki müspet fark ise Hazine Müsteşarlığının payı olarak Türksat A.Ş. sermayesine eklenir.

MADDE 2.- 26.5.1927 tarihli ve 1050 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 12.- Maliye Bakanlığınca belirlenen ekonomik kodlardan Devletin zimmetinde gerçekleşip, bütçe tertibi bulunmakla birlikte masrafın oluştuğu yer ve zamanda ödeneği bulunmayan harcama tutarları; dayanağını oluşturan harcama belgeleri de eklenmek suretiyle usulüne göre tahakkuk ettirilir. Bu harcama tutarları, "Ödeneğine Mahsup Edi-lecek Harcamalar Hesabına" yazılarak "Bütçeleştirilmiş Borçlar Hesabına" kaydedilir. Bu şekilde hesaba alınan tutarlar, ödeneğinin gelmesini müteakip bütçeleştirilmiş borçlar hesabından ödenir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin esas ve usûller Maliye Bakanlığınca belirlenir.

MADDE 3.- 8.6.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunun;

a) 39 uncu maddesinin (j) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

j) Göreve girişlerinde, Özürlülere Veri-lecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe uygun olarak alınmış ve raporda sakatlık oranı en az % 40 olanlardan fiili hizmeti 15 yıl olanların istekleri üzerine,

b) 40 ıncı maddesinin birinci fıkrası ile (b) ve (d) fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

İştirakçilerin görevleri ile ilişiklerinin kesilmesini gerektiren yaş haddi 65 yaşını doldurdukları tarihtir. 43 üncü maddede yazılı olanlar dışında, hizmet süreleri ne olursa olsun 61 yaşını dolduranlar hakkında da hizmetin gereğinin ve niteliğinin zorunlu kıldığı durumlarda kurumlarınca yaş haddi uygulanabilir. Bu görevlere, 65 yaşını dolduranların açıktan veya naklen atamaları yapılamaz.

b) Üniversite öğretim üyelerinin görevleri ile ilişiklerinin kesilmesini gerektiren yaş haddi 67 yaşını doldurdukları tarihtir.

d) (b) fıkrasında belirtilen görevlere 67 ya-şını, (ç) fıkrasında belirtilen görevlere ise hizalarında gösterilen yaş hadlerini doldurmuş bulunanlar açıktan veya naklen atanamazlar.

c) 44 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

İştirakçilerden; talim, manevra, seferberlik veya harp dolayısıyla vazifeleri ile ilgileri kesilmeksizin silah altına alındıkları dönemde malûl olup, bu malûllükleri asıl vazifelerini yapmaya mani olmayanlar ile Sandığa tâbi göreve atandıkları tarihten önce malûl sayılmayı gerektiren hastalık veya sakatlığı olduğu belirlenenler hakkında, bu hastalık veya sakatlıkları sebebiyle bu Kanunun malûllüğe ilişkin hükümleri uygulanmaz.

d) 89 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 89. - Emekli, adi malûllük veya vazife malûllüğü aylığı bağlanan veyahut toptan ödeme yapılan; asker, sivil tüm iştirakçilere, her tam fiili hizmet yılı için, aylık bağlamaya esas tutarların bir aylığı emekli ikramiyesi olarak verilir.

Verilecek emekli ikramiyesinin hesabında, 30 fiili hizmet yılından fazla süreler nazara alınmaz.

 

İştirakçilerden, kanunlarla belirlenen bekleme süreleri sonunda kadrosuzluk veya yaş haddi sebebiyle emekliye sevk edilenler ve vazife malûllüğü hükümlerine göre vazife malûllüğü aylığı bağlananlar ile ölüm sebebiyle haklarında emeklilik işlemi uygulananlara; bu Kanuna göre aylığa hak kazandıkları tarihi takip eden üç ay içinde emekli ikramiyesinin hesaplanmasına esas alınan katsayılarda meydana gelecek artış nedeniyle oluşacak ikramiye farkları ile ilk malî yılın birinci ayında katsayılar dışındaki diğer unsurlarda meydana gelecek artışa, bu tarihte yürürlükte olan katsayılar uygulanmak suretiyle bulunacak ikramiye farkları, emekli ikramiyesi ile ilgili hükümlere göre ayrıca ödenir. Ancak, aylığa hak kazandıkları tarihi takip eden üç ay içinde katsayılarda artış yapılmadığı takdirde, müteakiben katsayılarda altı ay içinde yapılacak ilk artıştan doğan ikramiye farkları da bunlara ayrıca ödenir.

Emekli, adi malûllük veya vazife malûllüğü aylığı bağlanmadan veyahut toptan ödeme yapılmadan ölen iştirakçiler için yukarıdaki esaslara göre hesaplanacak ikramiyenin tamamı, aylığa veya toptan ödemeye hak kazanan dul ve yetimlere, bu Kanunun 68 inci maddesinde gösterilen hisseleriyle orantılı olarak ödenir.

Emekli ikramiyesini aldıktan sonra yeniden iştirakçi durumuna girenlerin tekrar emekliye ayrılmalarında, sadece sonradan geçen hizmetlerine karşılık yukarıdaki esaslara göre emekli ikramiyesi ödenir. Şu kadar ki, evvelce verilmiş olan ikramiye ile sonradan geçen hizmetler için ayrıca tahakkuk ettirilecek ikramiyenin hesabına esas alınan fiili hizmet süreleri toplamı, 30 yıldan fazla olamaz ve evvelce 30 hizmet yılı için emekli ikramiyesi ödenmiş olanlara hiçbir şekilde ikramiye farkı ödenmez.

Bu Kanunun 88 inci maddesi kapsamına girenlerin emeklilik ikramiyeleri hakkında da yukarıdaki hükümlere göre işlem yapılır.

Sandıkça tahakkuk ettirilmiş veya ettirilecek emekli ikramiyelerini almadan ölenler ile ölüm tarihinde aylığa müstehak dul ve yetim bırakmadan ölen iştirakçilerin ikramiyeleri, kanunî mirasçılarına ödenir.

Bu madde gereğince ödenecek emeklilik ikramiyesi ödendikçe onayı veren kurumca, Sayıştay ve Danıştay başkanlarının ise kendi kurumlarınca, yazı ile istenilmesi üzerine en çok iki ay içinde faturası karşılığında Sandığa ödenir.

Ölenlerin hak sahiplerine ödenecek emeklilik ikramiyesinin tahsili hakkında da yuka-rıdaki fıkra hükmü uygulanır.

e) 108 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

4857 sayılı İş Kanununun 39 uncu maddesi uyarınca 16 yaşından büyük işçiler için tespit edilen asgarî ücretin net tutarından daha az aylık geliri olup, kendisini ve Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre bakmaya mecbur olduğu ailesi fertlerini geçindirmeye yetecek kadar malı da (para veya o mahiyetteki kıymetler dahil) olmayanlar bu Kanunun uygulanmasında muhtaç sayılırlar.

f) Ek 19 uncu maddesinin sonuna aşa-ğıdaki fıkra eklenmiştir.

Ülkemiz ile diğer ülkeler arasında yapılan sosyal güvenlik anlaşmaları gereğince bağlanan kısmî aylıklar için bu madde hükümleri uygulanmaz.

g) Ek 26 ncı maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Özelleştirilmeleri sonucu sermayesindeki kamu payı % 50'nin altına düşen kuruluşlar ile satış veya devri yapılmış olan kuruluşlarda çalışmakta iken emekliye ayrılanlar için emekliye sevk onayı aranmaz.

h) Ek 67 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Ek Madde 67.- Daha önce atanmış ya da seçilmiş oldukları kadro, görev veya aylık almış oldukları dereceler için belirlenmiş olan ek göstergelerden daha düşük ek gösterge ödenmesi gereken veya ek göstergesi olmayan bir kadro, görev veya dereceye atanan ya da seçilenler; daha önceden yararlanmış oldukları ek gösterge rakamı ile halen bulundukları kadro, görev veya dereceye ilişkin ek gösterge rakamı arasındaki farktan kaynaklanan kesenek ve karşılık tutarının tamamının aylıklarından kesilmesi suretiyle emeklilik açısından yüksek olan ek göstergeden yararlanmaya devam ederler. Bu Kanunun 12 nci maddesinin (II) numaralı fıkrasının (n) bendinde sayılanlar hariç, atandıkları veya seçildikleri kadro, görev ya da derecede en az altı ay görev yapmaksızın ek göstergesi daha düşük bir kadro, görev ya da dereceye atanan veya seçilenler hakkında bu fıkra hükümleri uygulanmaz.

Personel kanunlarında ya da aylık ödenmesine dayanak teşkil eden diğer kanunlarda kendileriyle eşit olarak ek gösterge verilmekte olan kadrolarda bulunanların yararlandıkları ek göstergelerden faydalanma imkanı da kalmayacak şekilde kadro unvanları personel kanunlarından ya da aylık ödenmesine dayanak teşkil eden diğer kanunlardan çıkarılan ve yararlanacakları ek gösterge hakkında ayrıca bir düzenleme yapılmamış olan kadro unvanları üzerinden emekli, dul ve yetim aylığı bağlanmış olanlar ile bu durumda olup iştirakçiliği devam edenlere uygulanacak ek göstergeler; Devlet Personel Başkanlığının görüşü alınmak suretiyle Maliye Bakanlığı ile Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü tarafından birlikte belirlenir. İlgili kanunlarında ayrıca ek gösterge belirlenmek suretiyle ve bir kadro şartı aranmaksızın yürütülmesi öngörülen görevlere asaleten atanmış veya seçilmiş olanlar hariç olmak üzere, münhasıran kadrosu ihdas edilmemiş görevler için bu fıkra hükmü uygulanmaz ve bu şekilde yürütülen görevler için sonradan ihdas edilen kadrolar dikkate alınmaz.

Ek göstergeleri yukarıdaki fıkra uyarınca belirlenenlere, bu belirleme işleminden önce ödenmiş emekli, dul ve yetim aylıkları ile emekli ikramiyeleri için herhangi bir fark ödemesi yapılmaz.

i) Ek 70 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde geçen "benzeri, ödemeler toplamının" ibaresi, "benzeri ödemeler toplamına karşılık gelmek üzere," şeklinde değiştirilmiştir.

j) Ek 71 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde geçen "özelleştirme programına alınan kuruluşlara atananlarla," ibaresi, "özelleştirme programına alınan kuruluşların bu Kanuna göre emeklilik hakkı tanınan kadro ve pozisyonlarına atananlarla," şeklinde değiştirilmiştir.

k) Ek 79 uncu maddesinin yedinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Bu maddeye göre yapılan ödemeler herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi olmayıp, faturası karşılığında, Hazineden tahsil edilir.

l) Geçici 218 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 219.- Bu maddenin yürürlük tarihinden önce 44 üncü madde gereğince haklarında malûllük hükümleri uygulananların hakları saklıdır.

GEÇİCİ MADDE 220.- Bu maddenin yürürlük tarihinden önce daha düşük ek göstergeli veya ek göstergesi olmayan bir kadro, görev ya da dereceye atanmış veya seçilmiş olanlar için ek 67 nci maddenin uygulanmasında, ek göstergeli veya yüksek ek göstergeli kadro, görev ya da derecede en az altı ay görev yapmış olma şartı aranmaz. Önceden yapılmış olan eşitlik işlemlerine dayalı olarak bağlanmış olan aylıklar ödenmeye devam olunur.

MADDE 4.- 10.2.1954 tarihli ve 6245 sayılı Kanunun;

a) 10 uncu maddesinin (1) numaralı bendindeki "Kendi yazılı talepleri üzerine gönderilenler hariç olmak üzere;" ibaresi, "Zorunlu yer değiştirme, sınav, sağlık sebepleri ve eş durumu (bu madde uyarınca sürekli görev yolluğu almaya hak kazananların eşlerinin atamaları) dışında kendi yazılı talepleri üzerine gönderilenler hariç olmak üzere;" şeklinde değiştirilmiştir.

b) 13 üncü maddesinde yer alan "11 ve 45 inci maddeler esaslarına" ibaresi, "45 inci madde esasına" şeklinde değiştirilmiştir.

c) 33 üncü maddesinin; (b) fıkrasına "Kontrolör ve Stajyer Kontrolörler, " ibaresinden sonra gelmek üzere "Hazine Müsteşarlığı Sigorta Denetleme Uzman ve Uzman Yardımcıları ile Aktüer ve Aktüer Yardımcıları," ibaresi eklenmiş ve (c) fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

d) Bu Kanun hükümlerine göre gündelik ödenenlerden [(b) fıkrasına göre gündelik ödenenler hariç] yurt içinde yatacak yer temini için ödedikleri ücretleri belgelendirenlere, belge bedelini aşmamak ve her defasında on gün ile sınırlı olmak üzere gündeliklerinin tama-mına kadar olan kısmı ayrıca ödenir.

d) 24 üncü maddesinde yer alan "bu vazifelere ilk defa tâyin edilenlere veya" ibaresi ile 45 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "11," ibaresi  madde metinlerinden çıkarılmıştır.

e) Geçici 3 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki geçici 4 üncü madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 4.- Yeni bir düzenleme yapılıncaya kadar, 10.7.2004 tarihli ve 5216 sa-yılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun geçici 2 nci maddesi uyarınca büyükşehir belediye sınırlarında yapılan değişiklikler, 3 üncü maddenin (g) bendinin uygulanmasında dikkate alınmaz.

MADDE 5.- 4.1.1961 tarihli ve 209 sayılı Kanunun;

a) 1 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Birinci basamak sağlık hizmeti sunan kuruluşlar da dahil olmak üzere Sağlık Bakanlığı kurum ve kuruluşları ile bağlı kuruluşlarına (Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü hariç) verilen döner sermaye miktarı üç milyar Yeni Türk Lirasıdır.

b) 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 3.- Bakanlık, birinci basamak sağlık hizmeti sunan kuruluşlar da dahil olmak üzere Sağlık Bakanlığı kurum ve kuruluşları ile bağlı kuruluşlarındaki (Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü hariç);

a) Muayene, teşhis, tedavi, laboratuvar, tetkik ve tahlil işlerini,

b) Aşı, ilaç, serum, insan kanı ve kan ürünleri imâli ile istihsal veya imâl edilecek diğer maddeleri,

c) Bastırılan veya yaptırılan her nevi belgeleri,

d) Trafik kazaları ile ilgili olarak özel veya 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre zorunlu sigortalı olan kişilere verilecek hizmetler ile sigortalı turistlere ve yabancı hastalara verilen sağlık hizmetlerini,

e) Sağlık alanında verilecek kurs, eğitim, araştırma, yayın ve danışmanlık hizmetlerini,

f) Diğer kamu ve özel sektör kuruluşlarının sağlık alanında sunduğu hizmetlere kredi notu verilmesini ve akredite edilmesini,

g) Atölye, tamirhane ve depolarda gerçekleştirilen sağlık hizmetleriyle ilgili montaj, demontaj ve proje işlerini,

h) Sağlık kurum ve kuruluşlarında üçüncü şahıslarca yapılacak sağlık alanı dışındaki tanıtım hizmetlerini,

Maliye Bakanlığınca yayımlanan yılları Bütçe Uygulama Talimatlarında yer alanlar hariç, 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu uyarınca belirlenen tarife üzerinden fiyatlandırmaya ve yukarıda belirtilen mal ve hizmetlerden elde edilecek gelirler ile sağlık kurum ve kuruluşlarına üçüncü şahıslarca yapılacak her türlü bağış ve yardımları döner sermayeye gelir kaydettirmeye yetkilidir.

Bakanlık, bu suretle elde edilecek döner sermaye gelirlerinden karşılanmak üzere döner sermaye işletmelerine;

a) Her nevi tüketim maddeleri, tıbbî, cerrahî alet, malzeme, cihazlar, mefruşat ve demirbaş eşya satın alınması,

b) Tamirat, tadilat, inşaat, tıbbî ve fennî tesisat ile kamulaştırma yaptırılması,

c) İhtiyaç halinde hizmet satın alınması,

d) Taşınır ve taşınmaz satın alınması, ihtiyaç duyulan taşınmazlar üzerinde sınırlı ayni hak tesis edilmesi, kiralanması ve bunlara ilişkin her türlü giderin yapılması,

e) Tamir, imâl atölyeleri açılması ve bunlara sermaye tahsis edilmesi,

f) Ambulans, cenaze arabası ve hizmet aracı satın alınması ile kiralanması veya hizmet satın alınması yoluyla temini ve bunlara ilişkin giderlerin yapılması,

g) Fiyatlandırılan mamûllerin serbest piyasaya veya sair müesseselere intikal ettirilmesi ve buna ilişkin giderlerin yapılması,

h) Deneysel amaçlı ve hizmet gereği canlı hayvan beslenmesi ve bunların ürünlerinden faydalanılması ile ziraî mahsullerden ihtiyaç görülenlerin yetiştirilmesi, bakımı ve satışına ilişkin giderlerin yapılması,

ı) Eğitim hastanelerinde uzmanlık eğitimi yapmakta olan yabancı uyruklu asistanlara 500 YTL’ye kadar ödeme yapılması,

Hususlarında yetki vermeye mezundur.

Bu Kanuna tâbi döner sermayeli işletmeler, gerekli gördükleri hallerde sundukları hizmetleri, Bütçe Uygulama Talimatında belirlenen fiyatları aşmamak üzere belirleyecekleri fiyat üzerinden, birbirlerinden temin edebilirler.

Döner sermaye gelirlerinden, sağlık kurum ve kuruluşlarının hizmetlerini aksatmamak ve yılı yatırım programı ile ilişkilendirilmek kaydıyla Sağlık Bakanlığınca belirlenen miktar; genel bütçe ödeneği ile devam etmekte olan kurum ve kuruluşun bina projelerinin tamamlanmasına yönelik inşaat işleri için harcanmak üzere ilgili saymanlığa aktarılır.

Döner sermayeli işletmelerin tıbbî cihaz, tıbbî sarf malzemesi, ilaç ve büro malzemeleri gibi merkezî olarak satın alınmasında fayda görülen mal alımları ile hizmet alımları, bedelleri her döner sermaye işletmesinin kendi bütçesinden karşılanmak kaydıyla toplu olarak yapılabilir. Bu durumda ita amirliği Sağlık Bakanlığınca belirlenir.

Döner sermayeli işletmeler, kullanmadıkları veya ihtiyaç fazlası olan mal ve demirbaşları bedelsiz veya tespit edilecek bedel üzerinden birbirlerine devredebilirler. Aynı il sınırları içerisindeki döner sermayeli işletmeler ariyet sözleşmesi ile birbirlerine mal verebilirler.

Döner sermayeli işletmeler, süreklilik arz eden hizmet alımları ile maliyeti yüksek ve ileri teknoloji ürünü olan tıbbî cihazların hizmet alımı yoluyla temini veya kiralanması için döner sermaye kaynaklarından, gelecek yıllara yaygın yüklenmelere girişebilir.

MADDE 6.- 5.1.1961 tarihli ve 237 sayılı Kanunun;

a) 7 nci maddesinin başlığı "Kurumların edinebilecekleri taşıtlar" şeklinde ve birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Kurumların taşıt ihtiyaçlarını hizmet alımı suretiyle karşılamaları esastır. Bu şekilde temini mümkün olmayan, ekonomik bulunmayan veya sağlık, savunma ve güvenlik gibi nedenlerle hizmet alımı suretiyle karşılanması uygun görülmeyen taşıtlar diğer yollarla edinilebilir.

b) 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki bentler eklenmiştir.

d) Ekonomik olmayan taşıtların ekonomik olanlarıyla değiştirilmesi,

e) Resmî taşıtları sürebilecek kamu görevlilerinin belirlenmesi,

f) Hizmet alımı suretiyle edinilecek taşıtların cinsi, adedi, yaşı, hangi hizmetlerde kullanılacağı, kaynağı, yabancı menşeli olup olmayacağı ve diğer hususlar,

İçin gerekli esas ve usûller Bakanlar Kurulunca saptanır.

MADDE 7.- 24.2.1968 tarihli ve 1005 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Millî Mücadeleye iştiraklerinden dolayı kendilerine İstiklal Madalyası verilmiş ya da 1950 yılında Türk Tugayının Kore'ye ayak bastığı tarihten başlayarak 1953 yılında Pan-Munjon Ateşkes Anlaşmasına kadar olan dönem içerisinde Kore'de fiilen savaşa katılmış veya 1974 yılında Temmuz 1 inci ve Ağustos 2 nci Barış Harekatına Kıbrıs'ta fiilen görev alarak katılmış Türk vatandaşlarıyla harp ve vazife malûlleri ve bunların eşleri ile şehitlerin eşleri ve şehitlerin anne ve babaları; Devlet Demiryollarının yurt içi hatlarında, Denizyolları şehir hatlarında, belediyelere, belediyeler tarafından kurulan şirketlere ya da belediyeler tarafından yetki verilen özel şahıs veya şirketlere ait şehir içi toplu taşıma araçlarında ücretsiz olarak seyahat ederler. Bu Kanunun 1 inci maddesine göre kendilerine aylık bağlanan dul eşler ile şehitlerin, sosyal güvenlik kuruluşlarından yetim aylığı dışında aylık veya gelir almayan ve bu kuruluşlara tâbi olarak çalışmayan çocukları, şehit olan anne ve babalarından dolayı yetim aylığı aldıkları müddetçe bu haklardan yararlanır.

MADDE 8.- 1.7.1976 tarihli ve 2022 sayılı Kanunun 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 7.- Bu Kanundan yararlananların tedavi giderleri, 18.6.1992 tarihli ve 3816 sayılı Ödeme Gücü Olmayan Vatandaşların Tedavi Giderlerinin Yeşil Kart Verilerek Devlet Tarafından Karşılanması Hakkında Kanun hükümlerine göre yeşil kart verilerek karşılanır.

MADDE 9.- 29.8.1977 tarihli ve 2108 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Bu gösterge rakamını, muhtarlıkların bulunduğu yerleşim biriminin idarî yapısı ve nüfusu gibi kriterleri ayrı ayrı veya birlikte dikkate almak suretiyle İçişleri Bakanlığının görüşü ve Maliye Bakanlığının teklifi üzerine bir katına kadar farklı olarak belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.

MADDE 10.- 4.11.1981 tarihli ve 2547 sayılı Kanunun;

a) 33 üncü maddesinin (a) fıkrasının birinci paragrafının sonuna "Bunlar aynı usulle yeniden atanabilirler." cümlesi eklenmiştir.

b) 43 üncü maddesine aşağıdaki (d) bendi eklenmiştir.

d) Yükseköğretim kurumları, yurt dışındaki yükseköğretim kurumları ve diğer kuruluşlarla işbirliği tesis ederek ön lisans ve lisans programları da dahil olmak üzere uluslararası ortak eğitim ve öğretim programları yürütebilirler. Bu tür eğitim ve öğretim programlarının öğrenci girişi, müfredat, sınav ve değerlendirme esasları ve mezuniyet şartları dahil, işleyişine ilişkin usûl ve esaslar Yükseköğretim Kurulunun çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir.

Bu eğitim ve öğretim programlarına kayıtlı öğrencilerden alınacak öğrenim ücretleri, gelir ve giderleri ile harcama usûl ve esasları Maliye Bakanlığının olumlu görüşü üzerine Yükseköğretim Kurulu tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 11.- 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 14.- Buluntu olması nedeniyle veya bu Kanun hükümleri gereğince trafikten men edilerek alıkonulan, ancak sahipleri tarafından altı ay içinde teslim alınmayan veya aranmayan araçlar Hazinece satılarak, bedelleri emanet hesabına alınır. Bu araçların maliklerinden adresi bilinenlere, satışından önce tebligat yapılır.

Satıldığı tarihten itibaren beş yıl içinde müracaat halinde emanet hesabındaki bedeller, işlemler sırasında yapılan masraflar düşüldükten sonra ilgililerine iade edilir. Beş yıl içinde herhangi bir müracaatın olmaması halinde söz konusu bedeller Hazineye irat kaydedilir.

MADDE 12.- 2.3.1984 tarihli ve 2985 sayılı Kanunun ek 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrasındaki "veya Sosyal Sigortalar Kurumu" ibaresi madde metninden çıkarılmış ve aynı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 5.- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, İdarede bu Kanunun ek 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sözleşmeli personel olarak çalışanlardan sosyal güvenlik açısından 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa tâbi olanlar, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay içerisinde yazılı olarak İdareye başvurmaları halinde 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile ilişkilendirilirler. Bu süre içerisinde 5434 sayılı Kanun ile ilişkilendirilme talebinde bulunmayanların 506 sayılı Kanun ile ilişkileri devam eder.

GEÇİCİ MADDE 6.- Geçici 5 inci maddeye göre 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile ilişkilendirilenlerin İdarede 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa tâbi olarak bu Kanunun ek 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sözleşmeli personel statüsünde geçen hizmet süreleri; emekli keseneklerine esas aylık derece ve kade-melerinin belirlenmesi ile 5434 sayılı Kanunun ek 48 inci maddesinin (b) fıkrası ve ek 70 inci maddesinin uygulanmasında, öğrenim durumları itibarıyla yükselebilecekleri dereceleri aşmamak ve 2.2.2005 tarihli ve 5289 sayılı Kanun hükümleri dikkate alınmak suretiyle, memuriyette geçmiş gibi değerlendirilir ve değerlendirilen bu sürelerin önceden kıdem tazminatı, toplu ödeme veya emekli ikramiyesi ödenmemiş olan kısmı 5434 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde emekli ikramiyesinin hesabında dikkate alınır.

MADDE 13.- 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 24.- 1. 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun geçici 10 uncu maddesi kapsamındaki devir, temlik ve intikal işlemleri ile ilgili olarak Türk Telekom tarafından Türksat Uydu Haberleşme, Kablo TV ve İşletme Anonim Şirketine yapılan teslimler ve hizmet ifaları katma değer vergisinden müstesnadır.

2. 8.6.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunun 20 nci maddesi kapsamındaki gayrimenkul ve iştiraklerin 31.12.2006 tarihine kadar teslimi katma değer vergisinden müstesnadır.

3. Bu kapsamda yapılan teslim ve hizmet ifaları için yüklenilen vergiler, vergiye tâbi işlemler nedeniyle hesaplanan vergiden indirilir. İndirim yoluyla giderilemeyen vergiler iade edilmez. Maliye Bakanlığı, istisnaya ilişkin usûl ve esasları belirlemeye yetkilidir.

MADDE 14.- 4.12.1984 tarihli ve 3095 sayılı Kanunun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 1.- Borçlar Kanunu ve Türk Ticaret Kanununa göre faiz ödenmesi gereken hallerde, miktarı sözleşme ile tespit edilmemişse bu ödeme yıllık yüzde oniki oranı üzerinden yapılır.

Bakanlar Kurulu, bu oranı aylık olarak belirlemeye, yüzde onuna kadar indirmeye veya bir katına kadar artırmaya yetkilidir.

MADDE 15.- 7.11.1985 tarihli ve 3238 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin üçüncü fıkrasındaki "veya Sosyal Sigortalar Kurumu" ibaresi madde metninden çıkarılmış ve aynı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 7.- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, Müsteşarlıkta bu Kanunun 8 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sözleşmeli personel olarak çalışanlardan sosyal güvenlik açısından 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa tâbi olanlar, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay içerisinde yazılı olarak Müsteşarlığa başvurmaları halinde 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile ilişkilendirilirler. Bu süre içerisinde 5434 sayılı Kanun ile ilişkilendirilme talebinde bulunmayanların 506 sayılı Kanun ile ilişkileri devam eder.

GEÇİCİ MADDE 8.- Geçici 7 nci maddeye göre 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile ilişkilendirilenlerin Müsteşarlıkta 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa tâbi olarak, bu Kanunun 8 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sözleşmeli personel statüsünde geçen hizmet süreleri; emekli keseneklerine esas aylık derece ve kademe-lerinin belirlenmesi ile 5434 sayılı Kanunun ek 48 inci maddesinin (b) fıkrası ve ek 70 inci maddesinin uygulanmasında, öğrenim durumları itibarıyla yükselebilecekleri dereceleri aşmamak ve 2.2.2005 tarihli ve 5289 sayılı Kanun hükümleri dikkate alınmak suretiyle, memuriyette geçmiş gibi değerlendirilir ve değerlendirilen bu sürelerin önceden kıdem tazminatı, toplu ödeme, emekli ikramiyesi veya işten ayrılma tazminatı ödenmemiş olan kısmı 5434 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde emekli ikramiyesinin hesabında dikkate alınır.

MADDE 16.- 8.1.1986 tarihli ve 3254 sayılı Kanuna aşağıdaki madde eklenmiştir.

MADDE 32/D.- Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğünün merkez ve taşra teşkilatı kadrolarında görev yapan 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbi personelden (kadro karşılığı sözleşmeli personel hariç), Avrupa Hava Seyrüsefer Emniyeti Teşkilâtı prensipleri çerçevesinde personel maliyetleri tamamen veya kısmen karşılanan havaalanlarında çalışan personel için en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) brüt tutarının % 50'sini, bunların dışında kalan diğer personel için ise % 25'ini geçmemek üzere, Genel Müdürlük döner sermaye işletmesi yönetim kurulu kararı ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine, bağlı bulunulan Bakan onayı ile belirlenecek usûl, esas ve oranlarda her ay döner sermaye gelirlerinden ek ödeme yapılır. Bu ödeme aylıklara ilişkin esaslar çerçevesinde, damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın yapılır.

MADDE 17.- 28.5.1988 tarihli ve 3465 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Bu Kanunun 4 üncü maddesinin (a) ve (b) bentlerine göre verilecek görev, tespit edilen görev yerinde bütün tesisleri ile birlikte otoyolun veya yolculukla ilgili hizmet tesislerinin projelendirilerek veya projesine göre yapımı, bakımı ve işletilmesini kapsayabileceği gibi mevcut otoyolların, işletme ve bakım tesislerinin veya yolculukla ilgili hizmet tesislerinin bakımı, iyileştirilmesi, genişletilmesi veya işletme haklarının devri şeklinde de olabilir.

MADDE 18.- 29.6.2001 tarihli ve 4706 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 1.- Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen Devlet iç borçlanma senetleri veya bu senetler yerine düzenlenen belgeler, satılacak Hazine taşınmazlarının bedellerinin ödenmesinde nominal değerleri üzerinden ödeme aracı olarak kabul edilir. Söz konusu senet ve belgelerin nominal bedele faiz dahil edilerek ihraç edilmiş olması halinde, bu işlemlerde anaparaya tekabül eden satış değerleri esas alınır.

Taşınmaz satış ihalelerinde, dışarıda yerleşik kişiler ile geçimini yurt dışında temin eden Türk vatandaşlarından, teminat olarak Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca belirlenen konvertibl döviz alınabilir.

MADDE 19.- 28.3.2002 tarihli ve 4749 sayılı Kanunun;

a) 6 ncı maddesinin; ikinci fıkrasının sonuna, "1.6.2000 tarihli ve 4572 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinin (c) bendinde belirtilen usûl ve esaslar dahilinde, Hazine tarafından üstlenilmesi uygun görülen borçlar karşılığında ihraç edilecek özel tertip Devlet iç borçlanma senetleri için bu fıkra hükümleri uygulanmaz." cümlesi, üçüncü fıkrasının sonuna "Hazine Müsteşarlığının Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonundan olan alacakları için bu fıkra hükmü uygulanmaz." cümlesi eklenmiştir.

b) 9 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan "Maliye Bakanlığı" ibaresi "Millî Savunma Bakanlığı" olarak değiştirilmiştir.

c) 11 inci maddesinin dördüncü fıkrasının sonuna aşağıdaki cümle eklenmiştir.

Bu Kanun uyarınca imzalanan ikraz, kredi ve hibe anlaşmalarında atıfta bulunulan bağımsız denetim görevini Hazine Kontrolörleri Kurulu da uluslararası genel kabul görmüş denetim standartlarına uygun olarak yerine getirir.

d) 12 nci maddesinin dördüncü fıkrası aşa-ğıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Hazinenin Devlet dış borcu kapsamında ortaya çıkan yükümlülüklerinin uluslararası sermaye piyasalarında mevcut muhtelif finansal araçlar vasıtasıyla yönetimi amacıyla, takas dahil her türlü türev ürünü kullanmaya, daha önce uluslararası sermaye piyasalarında ihraç olunan tahvilleri geri almaya, başka tahvillerle değiştirmeye ve benzeri işlemlere ilişkin anlaşma yapmaya Bakan yetkilidir. Söz konusu anlaşmalar, anlaşmada aksine hüküm yoksa imzalandıkları tarih itibarıyla yürürlüğe girer. Bu anlaşmalara ilişkin temas ve müzakereler Müsteşarlık tarafından yürütülür ve sonuçlandırılır.

e) 14 üncü maddesinin onuncu fıkrası aşa-ğıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Müsteşarlıkça bu Kanun kapsamında borçlu veya garantör sıfatıyla herhangi bir dış fi-nansman veya türev ürüne ilişkin olarak başlatılan işlemler kapsamında ilgili anlaşmaların imzalanmasından önce veya imzalanan anlaşmaların yürürlüğe girmesini sağlayacak kanunî düzenlemeler tamamlanıncaya kadar peşin ödenmesi gereken komisyon, taahhüt ücreti, garanti ücreti, gecikme faizi ve benzeri yükümlülükleri ödemeye Bakan yetkilidir. Söz konusu yükümlülükler Müsteşarlık bütçesine bu amaçla konulacak ödenekten karşılanır.

 f) 17 nci maddesinin Anayasa Mahkeme-since iptal edilen (C) fıkrası aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

 C) Bu Kanun hükümlerine göre;

1) Savunma ve güvenlik amaçlı kredi ve hibe anlaşmaları ile bu Kanunun 9 uncu maddesi uyarınca imzalanan hibe anlaşmaları ve 10 uncu maddesi uyarınca imzalanan borç verme ve yeniden yapılandırmaya ilişkin anlaşmalar,

2) Türkiye Cumhuriyeti adına yabancı ülkeler, yabancı ülkelerce oluşturulan birlikler, resmi finansman fonları, uluslararası ve bölgesel kuruluşlar haricindeki herhangi bir dış finansman kaynağından sağlanan kredilere ilişkin olarak imzalanan anlaşmalar,

3) Türkiye Cumhuriyeti adına yabancı ülkeler, yabancı ülkelerce oluşturulan birlikler, resmi finansman fonları, uluslararası ve bölgesel kuruluşlarla imzalanan ekonomik ve ticari mahiyetteki anlaşmalar çerçevesinde program veya proje kredisi amacıyla sağlanan ve münhasıran anapara, faiz ve diğer finansman giderlerinin geri ödenmesini düzenleyen kredi anlaşmaları,

Resmî Gazetede yayımlanmaz.

Yukarıda belirtilen anlaşmaların dışında bu Kanun hükümlerine göre yapılan diğer anlaşmalar Resmî Gazetede yayımlanır.

g) Geçici 7 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 8.- İstanbul İlinin maruz kaldığı deprem riski nedeniyle oluşması muhtemel hasarların önlenmesi ve depreme karşı tedbir ve hazırlık amacıyla oluşturulacak projelerin finansmanı için herhangi bir dış finansman kaynağından Türkiye Cumhuriye-tinin borçlu sıfatıyla sağlayacağı kredileri, genel bütçe dışında kalan kamu kurum ve kuruluşlarına karşılıksız tahsis etmeye Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu yetkilidir. Bu Kanunun 14 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkralarının genel ve katma bütçeli kuruluşlara ilişkin hükümleri bu maddeye istinaden sağlanacak krediler için uygulanmaz.

GEÇİCİ MADDE 9.- Bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce, Müsteşarlıkça bu Kanun uyarınca borçlu veya garantör sıfatıyla herhangi bir dış finansman veya türev ürüne ilişkin olarak başlatılan işlemler kapsamında, ilgili anlaşmaların imzalanmasından önce veya imzalanan anlaşmaların yürürlüğe girmesini sağlayacak kanuni düzenlemelerin tamamlanmasından önce doğmuş ve peşin ödenmesi gereken komisyon, taahhüt ücreti, garanti ücreti, gecikme faizi ve benzeri yükümlülükler hakkında da bu Kanunun 14 üncü maddesinin değişik onuncu fıkrası hükümleri uygulanır. 

MADDE 20.- 6.6.2002 tarihli ve 4760 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 4.- 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Kanun kapsamına alınan kuruluşlara ait malların, aynı Kanun hükümleri kapsamında devredilmesi halinde vergiyi doğuran olay, bu malların devralanlar tarafından tesliminde gerçekleşir ve özel tüketim vergisinin mükellefi bu teslimi gerçekleştirenlerdir.

MADDE 21.- 10.7.2003 tarihli ve 4925 sayılı Kanunun;

a) 33 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “% 50'si” ibaresi, “% 15'i” şeklinde değiştirilmiştir.

b) Aynı maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Döner Sermaye İşletmesinin 2004 yılı dahil gelirlerine ilişkin olarak 1050 sayılı Muhasebei Umumiye Kanununun 49 uncu maddesi hükümleri uygulanmaz.

Ulaştırma Bakanı; Bakanlıkça belirlenen usûl ve esaslar dahilinde, söz konusu gelirlerden;

1) Savaş, iç savaş, terör, kargaşa ve benzeri olağanüstü koşullara sahip ülkelerde uluslararası taşıma yaparken saldırıya uğrayıp hayatını kaybeden şoför ve beraberindeki Türk vatandaşlarının varislerine 40.000 Yeni Türk Lirasına kadar,

2) Bakanlık, Döner Sermaye İşletmesinin mali imkânları ölçüsünde olmak üzere; ticari yolcu ve eşya taşımalarında kullanılan otobüs, kamyon, tanker ve çekicilerden yaşları ilgili mevzuatın getirdiği yaş sınırının üzerinde olanları devir alabilir, devir alınan taşıtların sahiplerine,

Ödeme yaptırmaya yetkilidir.

Döner Sermaye İşletmesi devir alınan bu taşıtları yurtiçi ve yurtdışındaki gerçek ve/veya tüzel kişilere satış, hibe, devir ve benzeri yöntemlerle değerlendirebilir. Bu işlemlerden elde edilen gelirler Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.

MADDE 22.- 28.1.2004 tarihli ve 5083 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

İlgili kanunları gereğince uygulanacak adlî ve idarî para cezalarının hesaplanmasında ve ödenmesinde, bir Yeni Türk Lirası’nın (1 YTL) altında kalan tutarlar dikkate alınmaz.

MADDE 23.- 10.6.2004 tarihli ve 5188 sayılı Kanunun;

a) 3 üncü maddesinin ikinci cümlesinde geçen “vali” ibaresi “valilik” olarak değiştirilmiştir.

b) 5 inci maddesinin üçüncü fıkrasının sonuna “Muvazzaf subaylarda dört yıllık okul mezunu olma şartı aranmaz.” cümlesi ile aynı maddenin sonuna aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Özel güvenlik şirketleri üstlendikleri koruma ve güvenlik hizmetlerinde istihdam edecekleri özel güvenlik görevlilerinin çalışma izin belgelerinin birer suretini bir ay içinde ilgili kişi, kurum ya da kuruluşa bildirir.

Alarm izleme merkezi kurma ve işletme için valilikten yeterlilik belgesi alınması zorunludur.

c) 10 uncu maddesinin (b) bendi “Silahsız olarak görev yapacaklar için en az sekiz yıllık ilköğretim veya ortaokul; silahlı olarak görev yapacaklar için en az lise veya dengi okul mezunu olmak.” şeklinde değiştirilmiştir.

d) 11 inci maddesinin beşinci fıkrası “Genel kolluk kuvvetinden ve Millî İstihbarat Teşkilatından emekli olanlar ile en az beş yıl fiilen bu görevlerde çalıştıktan sonra kendi istekleriyle görevlerinden ayrılmış olanlarda, görevlerinden ayrıldıkları tarihten itibaren beş yıl süreyle özel güvenlik temel eğitimi şartı aranmaz.” şeklinde değiştirilmiştir.

e) 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesinden sonra gelmek üzere, “Yeterli bina, araç, gereç ve personel bulunması şartıyla özel güvenlik eğitimi, valiliğin izniyle güvenlik hizmetinin sağlandığı yerde veri-lebilir.” cümlesi ile aynı maddenin üçüncü fıkrasına “belirlenmesine” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve sınavlarda görevlendirileceklere yapılacak ödemelere” ibaresi eklenmiştir.

f) 28 inci maddesi “Bu Kanunun 19 ve 20 nci maddeleri 1.1.2006 tarihinde, diğer maddeleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.” şeklinde değiştirilmiştir.

g) Geçici 1 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 2.- 22.7.1981 tarihli ve 2495 sayılı Bazı Kurum ve Kuruluşların Korunması ve Güvenliklerinin Sağlanması Hakkında Kanuna göre kurulmuş olan özel güvenlik teşkilatlarında bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte istihdam edilmekte olan özel güvenlik görevlileri için lise mezunu olma şartı aranmaz.

GEÇİCİ MADDE 3.- Bu Kanunun yayımı tarihinden önce alınmış alarm izleme kurma ve işletme yeterlilik belgeleri geçerlidir.

MADDE 24.- 13.12.1983 tarihli ve 190 sa-yılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Değiştirilen veya ihdas edilen kadrolar, bu kadroların dağılımına ilişkin cetvellerin ilgili mercilerce vize veya onaylandığı tarihten itibaren geçerli olmak üzere kullanılır ve aylık ödemeler vizeli veya onaylı kadro dağılım cetvellerine göre yapılır.

MADDE 25.- 27.6.1989 tarihli ve 375 sa-yılı Kanun Hükmünde Kararnameye;

a) Aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 1.- Özel kanunlarındaki hükümler saklı kalmak kaydıyla, genel ve katma bütçeli kurumlar ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlar, fonlar ve özel bütçeli kurumların amaç ve görevleri ile ilgili olarak yayımlayacakları kitap, dergi, ansiklopedi, gazete, bülten ve broşür gibi yayınlar için ödenecek telif ve işlenme ücretleri ile basılı ve basılacak eser inceleme ücretleri ve bunlara ilişkin usûl ve esaslar Maliye Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca yürürlüğe konulacak yönetmelikle düzenlenir.

Yayın kurullarına kurum dışından katılan üyelere ayda ikiden fazla olmamak üzere her toplantı başına 2000 gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımını geçmeyecek miktarda toplantı ücreti ödenir.

Ansiklopedi yazı kuruluna kurum dışından katılan üyelere her fasikül için; başkana 3600, üyelere 3000 gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımını geçmeyecek miktarda ücret ödenir.

Bu madde kapsamına giren eserlerin seçilmesi, yayımlanması, yayım ve ansiklopedi yazı kurullarının kurulması, çalışma esasları, görevleri ve yetkileri ile diğer hususlar kurumlar tarafından çıkarılacak yönetmeliklerde düzenlenir.

b) Aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 8.- Ek 1 inci maddenin birinci fıkrasına göre çıkarılacak yönetmelik yürürlüğe girinceye kadar, 1.12.1995 tarihli ve 95/7621 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ekinde yürürlüğe konulan Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Ödenecek Telif ve İşlenme Ücretleri Hakkında Yönetmeliğin uygulanmasına devam olunur.

Ek 1 inci maddenin dördüncü fıkrası gereğince çıkarılacak yönetmelikler yürürlüğe girinceye kadar, mevcut yönetmeliklerin uygulanmasına devam olunur.

MADDE 26.- 19.10.1989 tarihli ve 383 sa-yılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesinin (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

e) Özel Çevre Koruma Bölgesi olarak ilan edilen alanlardaki Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler, Başkanlığın talebi üzerine Maliye Bakanlığınca bu Kanun Hükmünde Kararname amaçlarında kullanılmak üzere Başkanlığa tahsis edilir. Bölgelerde Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerin kiralanması ve bu yerler için gerekli görülen hallerde kullanma izni verilmesi, işletilmesi, işlettirilmesi ve diğer tasarruf hakları Başkanlığa aittir.

MADDE 27.- 22.1.1990 tarihli ve 399 sa-yılı Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 2.- Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğünün 3 üncü maddenin (b) ve (c) bentleri kapsamına giren personeline; aylık tutarı, Avrupa Hava Seyrüsefer Emniyeti Teşkilatı prensipleri çerçevesinde personel maliyetlerinin tamamı karşılanan kadro ve pozisyonlarda bulunanlar için en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) brüt tutarının % 200'ünü, kısmen karşılanan kadro ve pozisyonlarda bulunanlar için % 100'ünü, diğerleri için % 50'sini geçmemek üzere Yüksek Planlama Kurulunca belirlenen oran, esas ve usûllere göre "Havacılık Tazminatı" ödenir. Bu şekilde yapılacak ödemeler, sözleşmeli personel için belirlenen ücret tavanı ile kapsama dahil personele verilecek diğer hak ve ödemelerin tespitinde dikkate alınmaz.

Bu tazminat, aylıklara ilişkin esaslar çerçevesinde damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın ödenir.

MADDE 28.- a) 16.12.1960 tarihli ve 167 sa-yılı Kanunun 4 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunan yerlerdeki kaynak suları,” ibaresi, “Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerdeki kaynak suları (mazbut vakıflara ait sular hariç),” şeklinde değiştirilmiştir.

b) 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Kanunun;

1) 4 üncü maddesinin (B) fıkrasının ikinci paragrafına "Bunlara ödenebilecek ücretlerin üst sınırları" ibaresinden sonra gelmek üzere "ile verilecek iş sonu tazminatı miktarı, kullandırılacak izinler ve bu hususlara ilişkin esas ve usûller" ibaresi eklenmiştir.

2) 36 ncı maddesinin Ortak hükümler başlıklı (A) fıkrasının (11) numaralı bendine “Millî Savunma Bakanlığı Akaryakıt İkmal ve NATO POL Tesisleri İşletme Başkanlığı Müfettiş Yardımcılarının” ibaresinden önce gelmek üzere “Belediye Müfettiş Yardımcıları” ibaresi eklenmiştir.

3) 202 nci maddesinin ikinci fıkrasına "50 gösterge rakamının" ibaresinden sonra gelmek üzere "(72 nci ay dahil olmak üzere 0-6 yaş grubunda yer alan çocuklar için bir kat artırımlı)" ibaresi eklenmiştir.

4) 206 ncı maddesinin (2) numaralı bendi, “2. 25 yaşını dolduran çocuklar (25 yaşını bitirdiği halde evlenmemiş kız çocukları ile çalışamayacak derecede malûllükleri resmi sağlık kurulu raporuyla tespit edilenler için süresiz olarak ödeneğin verilmesine devam olunur.),” şeklinde değiştirilmiştir.

5) 207 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "75" gösterge rakamı "2500" olarak değiştirilmiştir.

c) 11.10.1983 tarihli ve 2914 sayılı Kanu-nun 11 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "aşağıda belirlenen" ibaresi "Maliye Bakanlığının görüşü üzerine Yükseköğretim Kurulu tarafından belirlenen" olarak değiştirilmiştir.

d) 13.10.1983 tarihli ve 2919 sayılı Kanu-nun ek 1 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Başkanlık Özel Müşaviri” ibaresi “Başkanlık Başmüşaviri” olarak değiştirilmiş ve anılan fıkraya “Daire Başkanı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Baştabip, Daire Başkan Yardımcısı, Satınalma Komisyonu Başkanı,”, “Müdür Yardımcısı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Şube Müdürü, Grup Başkanı, Mal Saymanı, Saray Müdürü,”, “Uzman” ibaresinden sonra gelmek üzere “Uzman Yardımcısı,” ve “Stenograf” ibaresinden sonra gelmek üzere  “Stenograf Yardımcısı” ibareleri eklenmiştir.

e) 10.10.1984 tarihli ve 3056 sayılı Kanunun 31 inci maddesinin başlığı “Fazla Çalışma Ücreti ve Ek Ödeme” olarak değiştirilmiş ve birinci fıkrasının (d) bendine “fazla çalışma ücreti ödenir.” ibaresinden sonra gelmek üzere “Ayrıca, Başbakanlık Müfettiş ve Müfettiş Yardımcılarına en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) % 200’ünü geçmemek üzere Başbakanlık makamınca belirlenen oranda ek ödeme yapılır. Bu ödemede 657 sayılı Kanunun aylıklara ilişkin hükümleri uygulanır ve bu ödemelerden damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz.” cümleleri eklenmiştir.

f) 2.7.1992 tarihli ve 3835 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinde geçen “her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.” ibaresi, “Katma Değer Vergisi ve Özel Tüketim Vergisi dahil her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.” şeklinde değiştirilmiştir.

g) 8.6.1994 tarihli ve 3996 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde yer alan "bu çerçevede malî yükümlülük altına giren fonlar lehine garanti vermeye" ibaresi "sözleşme hükümleri gereği malî yükümlülük altına giren kamu kurum ve kuruluşları ile fonlar lehine garanti vermeye" şeklinde ve aynı maddenin sonunda yer alan "Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu bakan yetkilidir." ibaresi "Hazine Müsteşarlığının görüşü ve bağlı olduğu Bakanın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu yetkilidir." şeklinde değiştirilmiştir.

h) 15.11.2000 tarihli ve 4603 sayılı Kanu-nun geçici 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesinden sonra gelmek üzere; "Bu madde uyarınca yapılan devir sonucu oluşan menfi fark nedeniyle doğan Hazine alacağı 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 206 ncı maddesi kapsamında imtiyazlı bir alacak niteliğindedir." cümlesi eklenmiştir.

i) 29.6.2001 tarihli ve 4706 sayılı Kanu-nun geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının sonuna “Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler üzerinde tersane amaçlı olarak tesis edilen veya edilecek irtifak hakkına veya kullanma iznine dayalı olarak yapılan yapı ve tesislerden, taşınır nitelikli olanlar hariç olmak üzere, binalar sözleşmenin sona ermesiyle Hazineye intikal eder.” cümlesi eklenmiştir.

j) 6.6.2002 tarihli ve 4760 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ithalatçıları veya imalatçıları” ibaresi, “mükellefler” şeklinde değiştirilmiştir.

k) 6.6.2003 tarihli ve 4876 sayılı Kanunun 6 ncı maddesine “beş puan” ibaresinden önce gelmek üzere “yıllık” ibaresi eklenmiştir.

l) 10.12.2003 tarihli ve 5018 sayılı Kanu-nun 78 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan “merkezi yönetim bütçe kanununda gösterilir.” ibaresi “Bakanlar Kurulunca belirlenir.” şeklinde ve üçüncü cümlesinde yer alan “merkezi yönetim bütçe kanununda belirtilen” ibaresi “Bakanlar Kurulunca belirlenen” şeklinde değiştirilmiştir.

m) 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanunun;

1) 6 ncı maddesinin dördüncü fıkrası “ilçe ve ilk kademe belediyesi olarak büyükşehir belediye sınırları içine katılan belediyeler, mevcut belediyelerin temsil edildiği şekilde büyükşehir belediye meclisinde temsil edilirler.” şeklinde değiştirilmiştir.

2) 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan “68 ve 72 nci” ibaresi “69 ve 73 üncü” şeklinde değiştirilmiştir.

3) 23 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi, “Gecikmeden kaynaklanacak faiz ve benzeri her türlü zararın tazmininden, ilgili ilçe veya ilk kademe belediye başkanı ve sayman şahsen sorumludur.” şeklinde değiştirilmiştir.

4) 27 nci maddesinin beşinci fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan “% 3’ünü” oranı “% 10’unu” olarak değiştirilmiştir.

5) Geçici 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında geçen “30.6.2004” ibaresi “31.12.2004”, “bu Kanunun yayımını izleyen altı ay içinde mahsup edilir.” ibaresi, “30.6.2005 tarihine kadar takas ve mahsup edilir. Bakanlar Kurulu bu süreyi altı aya kadar uzatmaya yetkilidir.”, ikinci fıkrasında geçen “mahsup” ibaresi “takas ve mahsup”, üçüncü fıkrasında geçen “mahsup ve kesinti işlemleri” ibaresi “takas, mahsup ve kesinti işlemleri” şeklinde değiştirilmiş ve anılan geçici maddeye üçüncü fıkrasından sonra gelmek üzere “İlgili kuruluşun uzlaşma ve hacizlerin kaldırılmasına dair başvurusunun uzlaşma komisyonunca kabul edilmesini müteakip 31.12.2004 tarihinden önceki borçlar için tatbik edilen hacizler kaldırılır.” fıkrası ile dördüncü fıkrasına “Sayıştay Başkanlığı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı” ibaresi eklenmiştir.

n) 7.12.2004 tarihli ve 5272 sayılı Kanunun;

1) 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin sonuna “Gerektiğinde, öğrencilere, amatör spor kulüplerine malzeme verir ve gerekli desteği sağlar, her türlü amatör spor müsabakaları düzenler, yurt içi ve yurt dışı müsabakalarda üstün başarı gösteren veya derece alan sporculara belediye meclisi kararıyla ödül verebilir.” cümlesi eklenmiştir.

2) 21 inci maddesinin ikinci fıkrasına “gündeme alınmasını” ifadesinden sonra gelmek üzere “her ayki meclis toplantılarının ilk gününde” ifadesi ve metnin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

İmar kanunları dışında kalan gündemdeki diğer konular ile üyelerin teklifi; toplantıya katılanların salt çoğunluğuyla komisyonlara havale edilmeksizin belediye meclisince görüşülerek karara bağlanabilir.

3) 69 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesinde geçen “konutların” ibaresi, “konut ve iş yerlerinin” şeklinde değiştirilmiştir.

4) Geçici 6 ncı maddesinde geçen “bir yıl” ibaresi “iki yıl” olarak değiştirilmiştir.

5) Geçici 7 nci maddesinin birinci fıkrasında geçen “30.6.2004” ibaresi “31.12.2004”, “bu Kanunun yayımını izleyen altı ay içinde mahsup edilir.” ibaresi “30.6.2005 tarihine kadar takas ve mahsup edilir. Bakanlar Kurulu bu süreyi altı aya kadar uzatmaya yetkilidir.”, ikinci fıkrasında geçen “mahsup” ibaresi “takas ve mahsup” şeklinde, üçüncü fıkrasında geçen “mahsup ve kesinti işlemleri” ibaresi “takas, mahsup ve kesinti işlemleri” şeklinde değiştirilmiş ve anılan geçici maddeye üçüncü fıkrasından sonra gelmek üzere “İlgili kuruluşun uzlaşma ve hacizlerin kaldırılmasına dair başvurusunun uzlaşma komisyonunca kabul edilmesini müteakip 31.12.2004 tarihinden önceki borçlar için tatbik edilen hacizler kaldırılır.” fıkrası ile dördüncü fıkrasına “Sayıştay Başkanlığı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı” ibaresi eklenmiştir.

o) 8.12.2004 tarihli ve 5273 sayılı Kanu-nun 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrasına “teftiş kurulu başkanı” ibaresinden sonra gelmek üzere “bölge müdürleri” ibaresi eklenmiş ve aynı Kanuna ekli (2) sayılı listede yer alan Bakanlık Müşaviri serbest kadro adedi 12’den 15’e çıkartılmış ve memur serbest kadro adedi 36’dan 33’e indirilmiştir.

p) 28.12.2004 tarihli ve 5277 sayılı Kanunun;

1) 37 nci maddesinin (b) fıkrasına “göre” ibaresinden sonra gelmek üzere “cep telefonu faturalı abonelerinden (ön ödemeli cep telefon aboneleri hariç olmak üzere)” ibaresi,

2) Aynı maddenin (j) fıkrasının (1) numa-ralı bendine “bütçe uygulamasına ilişkin hükümleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “(78 inci maddesi hariç)” ibaresi eklenmiştir.

r) 13.12.1983 tarihli ve 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesinin (p) ve (r) bentlerine, “(bakmakla yükümlü oldukları aile fertleri dahil)” ibarelerinden sonra gelmek üzere “ve 18.6.1992 tarihli ve 3816 sayılı Kanun kapsamındaki yeşil kart sahiplerinin” ibaresi, (r) bendinde ise “ödenmesini” ibaresinden sonra gelmek üzere “bedeli ödenecek ve ödenmeyecek ilaçlar ile ilaçların reçetelenmesine ilişkin kuralları tespit etmek ve yeşil kart sahiplerinden, ayakta veya meskende tedavi halinde kullanılacak ilaç bedellerinin % 20’sine kadar katılım payı alınmasını” ibaresi eklenmiştir.

s) 13.7.1956 tarihli ve 6802 sayılı Kanunun 39 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “hizmeti sunan işletmecilerin (görev sözleşmesi ile ulusal egemenlik kapsamındaki uydu yörünge pozisyonlarının hakları, yönetimi ve işletme yetkisine sahip olanlar hariç);” ibaresi “hizmeti sunan işletmecilerin (kablo tv altyapısı üzerinden teknik olarak verilebilecek her türlü hizmetleri dışında, görev sözleşmesi ile ulusal egemenlik kapsamındaki uydu yörünge pozisyonlarının hakları, yöne-timi ve işletme yetkisine sahip olanlar hariç);” şeklinde değiştirilmiştir.

t) 25.8.1999 tarihli ve 4447 sayılı Kanunun 61 inci maddesinde geçen “kapsamında hastalık sigortasına tâbi olanların” ibaresi “çerçevesinde topluluk sigortası kapsamında olanlardan, kendi istekleri ile iş kazalarıyla meslek hastalıkları, hastalık ve analık sigortalarına tâbi tutulmamış olanların” şeklinde değiştirilmiştir.

u) 2.3.2005 tarihli ve 5307 sayılı Kanunun geçici 7 nci maddesi “1.1.2005 tarihi itibarıyla doğal gaza bağlanmamış ve üretimlerini likit  petrol gazı veya likit naturel gaz ile yapan karo seramik, vitrifiye sağlık gereçleri ve porselen sofra eşyası üreticilerinin; 1.1.2005 ilâ 31.12.2005 tarihleri arasında üretimlerinde kullandıkları likit petrol gazı veya likit naturel gaz maliyeti ile aynı üretimin doğal gazla yapılmış olması halinde oluşacak maliyeti arasındaki farkın tüm üreticiler için ödenecek toplam tutarı otuzmilyon Yeni Türk Lirası’nı geçmemek kaydıyla, her bir üreticinin maliyet farkının azami tamamına kadarki kısmı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı bütçesine aktarılacak ödenekten karşılanır ve 31.3.2006 tarihine kadar ödenir.

Bu işletmelerin 2005 yılı içinde doğal gaza bağlanmaları halinde, maliyet farkına ilişkin hesaplama ve ödemeler, doğal gaza bağlandıkları tarihi geçemez.

Bu madde gereğince tüm üreticiler için hesaplanan maliyet farkları toplam tutarının otuzmilyon Yeni Türk Lirası’nı geçmesi durumunda ödemeler, randıman hesapları yapılmak suretiyle oluşan maliyete göre oransal olarak yapılır. Ödemelere ilişkin usûl ve esaslar Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Devlet Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı tarafından müştereken belirlenir.” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 29.- a) 14.7.1965 tarihli ve 657 sa-yılı Kanunun 48 inci maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin (7) numaralı alt bendinde yer alan “vücut veya” ile “veya vücut sakatlığı ile özürlü” ibareleri,

b) 7.5.1987 tarihli ve 3359 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "herhangi bir kısıtlamaya tâbi tutulmaksızın öncelik ve ivedilikle ve ödeme emri beklenilmeksizin" ibaresi,

c) 28.12.2004 tarihli ve 5277 sayılı Kanu-nun 25 inci maddesinin (f) fıkrası ile 30 uncu maddesi ve 37 nci maddesinin (e) ve (i) fıkraları,

d) 8.6.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunun 4 ve 5 inci maddesi, 7 nci maddesinin son fıkrası, 13 üncü maddesinin (ç) bendi, 15 inci maddesinin (a), (b), (c) bentleri ile (i) bendinin ikinci paragrafı, 39 uncu maddesinin (b) bendinin üçüncü paragrafı, 78 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 81 inci maddesi, 87 nci maddesinin (h) bendi, 130 uncu maddesi, ek 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası, ek 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası, ek 31 inci maddesinin (e) bendi, ek 48 inci maddesinin (a) bendinin son cümlesi ile ek 5, 6, 7, 10, 12, 20, 24, 28 , 35 inci, geçici 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 55, 56, 57, 58, 59, 63, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 87, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 102, 114, 119, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 136, 137, 138, 142, 143, 144, 145, 148, 149, 154, 155, 156, 158, 160, 167, 168, 169, 172, 175, 177, 178, 179, 181, 187, 202, 217 nci, ek geçici 3, 4, 5, 6, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 ve 21 inci maddeleri,

e) 27.6.1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 31 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Devlet Güvenlik ve" ibaresi,

f) 19.10.1989 tarihli ve 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesinin (c) bendinde yer alan "bu konuda ilgililere taşınmaz mal tahsisine" ibaresi,

g) 18.6.1992 tarihli ve 3816 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin (a) bendinde yer alan "hiçbir ücret ve bedel ödemeksizin" ibaresi,

Yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 30.- Cumhurbaşkanı tarafından atananlar, Bakanlar Kurulu kararı veya müşterek kararnameyle atanan veya görevlendirilenler, Türkiye Büyük Millet Meclisince yapılan seçimler sonucunda görev verilenler ile yükseköğretim kurumlarının öğretim üyeliklerine yapılacak atamalar hariç olmak üzere, herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan emeklilik veya yaşlılık aylığı alanlar, genel bütçeye dahil dairelerin, katma bütçeli idarelerin, döner sermayelerin, kefalet sandıklarının, sosyal güvenlik kurumlarının ve bütçeden yardım alan kuruluşların kadrolarına açıktan atanamazlar. Diğer kanunların bu fıkraya aykırı hükümleri uygulanmaz.

Herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan emeklilik veya yaşlılık aylığı alanlar bu aylıkları kesilmeksizin; genel bütçeye dahil daireler, katma bütçeli idareler, döner sermayeler, fonlar, belediyeler, il özel idareleri, belediyeler ve il özel idareleri tarafından kurulan birlik ve işletmeler, sosyal güvenlik kurumları, bütçeden yardım alan kuruluşlar ile özel kanunla kurulmuş diğer kamu kurum, kurul, üst kurul ve kuruluşları, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bunların bağlı ortaklıkları ile müessese ve işletmelerinde ve sermayesinin % 50'sinden fazlası kamuya ait olan diğer ortaklıklarda herhangi bir kadro, pozisyon veya görevde çalıştırılamaz ve görev yapamazlar.

Diğer kanunların emeklilik veya yaşlılık aylığı almakta iken emeklilik veya yaşlılık aylıkları ve/veya diğer tazminatları kesilmeksizin atanmaya, çalıştırılmaya veya görevlendirilmeye izin veren hükümleri ile 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun ek 11 inci maddesine göre 1.1.2005 tarihinden önce alınmış Bakanlar Kurulu kararları uygulanmaz.

Bu maddenin ikinci ve üçüncü fıkra hükümleri;

a) Cumhurbaşkanlığına seçilenler,

b) Dışarıdan Bakanlar Kurulu üyeliğine atananlar,

c) Yasama Organı üyeliğine seçilenler,

d) Mahalli idareler seçimleri sonucuna göre görev alanlar,

e) Sadece toplantı veya huzur ücreti ya da hakkı ödenen görevleri yürütenler ile yönetim ve denetim kurulu üyeliği ücreti karşılığında görevlendirilenler,

f) Yaş haddini aşmamış olmaları kaydıyla her derece ve türdeki örgün ve yaygın eğitim kurumlarında ders ücreti karşılığı ders görevi verilenler (üniversitelerde ders ücreti karşılığı ders görevi verilenler hakkında yaş haddini aşmamış olmaları kaydı aranmaz.),

g) Vakıf üniversitelerinde görev alanlar,

h) Özel kanunlarında emeklilik veya yaşlılık aylığı kesilmeksizin çalıştırılma veya görev yapma hakkı verilenlerden Cumhurbaşkanı tarafından atananlar, Bakanlar Kurulu kararı veya müşterek kararname ile atanan veya görevlendirilenler ve Türkiye Büyük Millet Meclisince yapılan seçimler sonucunda görev verilenler,

i) 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 60 ıncı maddesinin (a) fıkrası uyarınca Yasama Organı üyeliğinin bitiminden sonra öğretim üyesi olarak atanmış olanlar,

Hakkında uygulanmaz.

MADDE 31.- Kamu hizmetlerinin etkin ve verimli bir şekilde yürütülebilmesi amacıyla, genel bütçeye dahil daireler ile katma bütçeli idarelerin teşkilât yapıları ve hizmet amacına uygun olarak personel dağılımının sağlanmasına yönelik önlemler almaya, ihtiyaç fazlası olan personelin, ilgili kuruluşların da görüşü alınarak, genel bütçeye dahil dairelere, katma bütçeli idarelere, döner sermayelere, kefalet sandıklarına, sosyal güvenlik kurumlarına, bütçeden yardım alan kuruluşlara nakledilmesine ilişkin esas ve usûlleri belirlemeye Devlet Personel Başkanlığının bağlı olduğu Bakan ile Maliye Bakanı yetkilidir.

MADDE 32.- T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü mülkiyetindeki işletmecilik fazlası taşınmazların satılarak veya devredilerek satış veya devir bedellerinin yeni demiryolu inşaatı ve mevcut demiryollarının bakım ve onarımı ile iyileştirilmesinde kullanılması kaydıyla, taşınmazların satış veya devrine T.C. Devlet Demiryolları Genel Mü-dürlüğü Yönetim Kurulu yetkilidir.

Özelleştirme Yüksek Kurulunca özelleştirme programına alınan Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları (TCDD) İşletmesi Genel Müdürlüğü kullanımındaki liman sahaları içinde kalan Hazineye ait taşınmazlar, talep edilmesi halinde bedelsiz olarak TCDD Genel Müdürlüğüne devredilir.

Devri mümkün olmayan taşınmazlar ile liman sahasında kalan Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerde TCDD Genel Müdürlüğü lehine bedelsiz olarak 49 yıllığına sınırlı ayni hak tesisine veya bedelsiz kullanma izni verilmesine Maliye Bakanlığı yetkilidir.

Liman sahasında kalan Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerin kullanımına ilişkin olarak, TCDD Genel Müdürlüğü adına tahakkuk ve tebliğ edilen ecrimisillerin tahsilinden vazgeçilir. Daha önce tahsil edilmiş ecrimisil bedelleri iade edilmez.

T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü, taşınmazların alımı, kamulaştırma, parselasyon, tevhid, ifraz, irtifak hakkı tesisi ve terkini işlemleri; katma değer vergisi hariç her türlü vergi, resim, harç, döner sermaye ve hizmet ücretlerinden muaftır.

Satışı ve değerlendirilmesi yapılacak taşınmazların, ilgili kuruluşların ve beledi-yelerin görüşlerini almak ve çevre imar bütünlüğünü bozmamak kaydıyla, her ölçekte imar planı ve parselasyon planı yapımı ve bunlara ilişkin onama işlemleri 3194 sayılı İmar Kanununun 9 uncu maddesine göre Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından askı sürelerine tâbi olmaksızın re’sen yapılır. İlgili kuruluş ve belediyeler görüşlerini onbeş gün içinde bildirmek zorundadır. TCDD Genel Müdürlüğü, taşınmazlarının satışı ve değerlendirilmesi uygun görülen yerler için 4.1.2002 tarihli  ve  4734  sayılı  Kanuna  tâbi  olmaksızın, 28.7.1981 tarihli ve 2499 sayılı Kanuna tâbi ekspertiz şirketlerine rayiç bedel tespit ettirmeye, gerçek ve özel hukuk kişilerine her ölçekteki imar planlarını yaptırmaya, ilan, reklam, proje, kontrollük, danışmanlık veya pazarlama gibi konularda hizmet satın almaya ve bütün bu giderler için satılan ve değerlendirilen taşınmazların tahsil edilen bedellerinin % 2’sini geçmemek üzere bu bedellerden ödeme yapmaya yetkilidir.

MADDE 33.- Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü, Genel Müdürlüğün işletiminde bulunan hava alanlarını, Yap-İşlet-Devret modeli çerçevesinde yaptırarak işletimini özel sektöre verdiği tesislerini, işletme dönemleri sonunda ve hizmetin bütünlüğü yönünden gerek gördüğü diğer tesislerini ihale yoluyla kiralamak suretiyle üçüncü şahıslar eliyle işlettirebilir.

MADDE 34.- Genel yönetim kapsamındaki sağlık kurum ve kuruluşlarının hizmet bedeli olarak düzenledikleri ve ödenmek üzere sosyal güvenlik kuruluşlarına ve diğer kamu kurumlarına gönderdikleri faturalar, genel sonuçlar verecek şekilde % 5 ilâ % 10 oranında örnekleme metoduyla incelenir. Söz konusu inceleme ve kontrol, ihtiyaç halinde, 1.6.1989 tarihli ve 3568 sayılı Kanuna tâbi meslek mensupları ile bağımsız denetim kuruluşlarına da yaptırılabilir. Bu inceleme sonucunda her bir döner sermayeli sağlık kuruluşunun faturalarında tespit edilen hata oranı, o kuruluşun incelenen döneme ait bütün faturalarına uygulanmak suretiyle ödemeler buna göre yapılır. Örnekleme metoduyla fatura inceleme ve kontrolüne ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının görüşleri alınarak Maliye Bakanlığınca düzenlenir.

GEÇİCİ MADDE 1.- Bakanlar Kurulu kararları ile 1999 ve 2000 yıllarında tarım ürünlerinin destekleme alımlarının finansmanı amacıyla Hazine tarafından yurt dışından sağlanarak Toprak Mahsulleri Ofisi ve Türkiye Şeker Fabrikaları Anonim Şirketine ikraz edilen kredilerin 2005 yılı Nisan ve Haziran aylarında Hazineye ödenmesi gereken anapara ve faiz borç tutarlarını Hazineden olan görev zararı alacaklarına ve/veya ödenmemiş sermayelerine mahsup etmeye Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan; bu işlemleri anılan Müsteşarlığın teklifi üzerine bütçenin gelir ve gider hesaplarıyla ilişkilendirmeksizin mahiyetlerine göre ilgili Devlet hesaplarına kaydettirmeye Maliye Bakanı yetkilidir.

Bu maddeye ilişkin işlemlerde, 8.6.1984 tarihli ve 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 36 ncı maddesinin (8) numaralı fıkrasında yer alan parantez hükmü uygulanmaz.

Toprak Mahsulleri Ofisi ve Türkiye Şeker Fabrikaları Anonim Şirketinin nominal sermayeleri bu madde kapsamında mahsuba konu olan miktar kadar artırılmış sayılır.

GEÇİCİ MADDE 2.- T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğünün ilgili yıllar yatırım programında yer alan ve Hazine Müsteşarlığı tarafından dış finansman sağlanmasına izin verilmiş ancak henüz finansman temin çalışmaları sonuçlandırılmamış olan projeleri ile 2005 yılı Yatırım Programında yer alan projelerinin finansmanı amacıyla yurt dışından sağlanacak krediler hakkında genel ve katma bütçeli idarelerin tâbi olduğu esaslar uygulanır.

Bu kapsamda sağlanan dış finansmanın anılan Genel Müdürlüğe kullandırılmasında 4749 sayılı Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanu-nun genel ve katma bütçeli idarelerin tâbi olduğu hükümlerinin uygulanmasına ve bu işlemlerle ilgili usûl ve esasları belirlemeye Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu bakan yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 3.- T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğünün yol bakım ve onarım giderleri karşılığı olarak 31.12.2004 tarihi itibarıyla Ulaştırma Bakanlığından olan ve anılan Bakanlıkça tespit edilen alacaklarına karşılık, anılan Genel Müdürlüğün ve bağlı ortaklıklarının 31.12.2004 tarihi itibarıyla vadesi geldiği halde ödenmemiş ve Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerince takip ve tahsil edilen her türlü vergi, fon ve pay borçları, bu borçlara ilişkin gecikme zammı ve faizleri ile 4811 sayılı Vergi Barışı Kanununa göre taksitlendirilen ve taksit vadeleri 31.12.2004 tarihinden sonra olan borçlarının; bütçenin gelir ve gider hesaplarıyla ilişkilendirilmeksizin mahsup suretiyle terkin edilmesine, Ulaştırma Bakanının teklifi üzerine Maliye Bakanı yetkilidir. Madde kapsamında mahsuba konu olacak borçlara 31.12.2004 tarihinden sonra gecikme zammı ve 4811 sayılı Vergi Barışı Kanununa göre geç ödeme zammı hesaplanmaz.

T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğünün ve bağlı ortaklıklarının, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğüne olan kesenek, karşılık, ek karşılık, ikramiye, ölüm yardımı, makam tazminatı karşılığı ve benzeri vadesi geçmiş borçlarının (faiz ve gecikme zammı dahil) tamamını, Maliye Bakanlığının 2005 yılı bütçesinin 12.01.31.00-10.9.9.03-1-05.1 tertibinde yer alan ödenekten mahsup etmeye Maliye Bakanı yetkilidir.

Bu şekilde mahsubu yapılan borçlar T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü tarafından terkin edilir.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla T.C. Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğünün ve bağlı ortaklıklarının Sosyal Sigortalar Kurumuna olan prim, işsizlik sigortası, gecikme zammı, faiz ve benzeri borçlarının tamamını, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının 2005 yılı bütçesinin 18.67.00.00-10.9.9.01-1-05.2 tertibinde yer alan ödenekten mahsup etmeye Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yetkilidir.

Bu şekilde mahsubu yapılan borçlar Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından terkin edilir.

GEÇİCİ MADDE 4.- Tütün, Tütün Mamulleri, Tuz ve Alkol İşletmeleri (TEKEL) Genel Müdürlüğünün 31.12.2002 tarihi itibarıyla vadesi geldiği halde ödenmemiş, Devlete ait olup Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerince takip ve tahsil edilen her türlü vergi, fon ve pay borçları ile bu borçlara ilişkin gecikme zammı ve faizlerine karşılık olarak, mülkiyeti TEKEL Genel Müdürlüğüne ait ve üzerinde herhangi bir takyidat bulunmayan taşınmazlardan, genel bütçeye dahil daireler ile katma bütçeli kuruluşlarca ihtiyaç duyulanlar, 4.1.2002 tarihli ve 4734 sayılı Kanunun 6 ncı maddesine göre oluşturulacak komisyon tarafından takdir edilecek rayiç değeri üzerinden, borçlu kurumun da uygun görüşü alınarak, bütçenin gelir ve gider hesapları ile ilişkilendirilmeksizin Maliye Bakanlığınca satın alınabilir. Satın alınan taşınmazların tapu işlemlerine esas olan ve yukarıda belirtilen şekilde tespit edilen değeri miktarındaki borçları terkin edilir. Bu fıkra uyarınca terkin konusu olacak vergi, fon ve paylara ilişkin gecikme zammı ve faizleri 31.12.2002 tarihi itibarıyla dondurulur.

TEKEL Genel Müdürlüğünün yukarıdaki terkin işlemlerinden bakiye borçları ile mera fonuna olan fon aslı ve 31.12.2004 tarihi itibarıyla hesaplanarak dondurulan fer'i borçları, 2.1.1961 tarihli ve 196 sayılı, 3.1.2002 tarihli ve 4733 sayılı kanunlara istinaden çıkarılan Bakanlar Kurulu kararları uyarınca 31.12.2004 tarihi itibarıyla TEKEL Genel Müdürlüğünün destekleme işleriyle ilgili olarak doğmuş tüm alacaklarına (öncelikle TEKEL Genel Müdürlüğünün tahmini yıl sonu görev zararı alacak miktarı üzerinden avans mahiyetinde tespit edilecek miktara) karşılık aynı tutarda olmak üzere, bütçenin gelir ve gider hesaplarıyla ilişkilendirilmeksizin mahsup edilmek suretiyle terkin edilebilir.

TEKEL Genel Müdürlüğünün ikinci fıkrada bahsedilen görev zararının, Yüksek Denetleme Kurulu tarafından tespit edilen kesin miktarı ile ikinci fıkra uyarınca mahsup edilen miktarı arasında doğan farklar ve taşınmazların devri suretiyle yapılan terkin işlemlerinden sonra kuruluşun bakiye borcunun kalması halinde bu tutar 31.12.2005 tarihine kadar terkin edilebilir.

TEKEL Genel Müdürlüğünün görev zararının Yüksek Denetleme Kurulu tarafından tespitini müteakiben Özelleştirme İdaresi Başkanlığının teklifi üzerine bu bendin gerektirdiği bütün terkin ve diğer işlemleri yapmaya Maliye Bakanı yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 5.- Münhasıran Ilısu ve Yusufeli Baraj ve HES projelerinde kullanılmak üzere temin edilen proje kredileri ile diğer her türlü imkân, avans mahsubunu müteakiben bütçeleştirilir.

GEÇİCİ MADDE 6.- Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığında görev yapmakta iken 6.1.2005 tarihli ve 5283 sayılı Kanunun 5 inci maddesine göre Sağlık Bakanlığına devredilen en az dört yıllık yüksek öğrenimi bitirmiş memurlardan Maliye Bakanlığınca uygun görülenlerin kadroları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç dört ay içerisinde Sağlık Bakanlığı kadrolarından tenkis edilerek Maliye Bakanlığının kadro cetveline ilave edilir. Tenkis edilen kadrolarda istihdam edilen personel, başka bir işleme gerek kalmaksızın Maliye Bakanlığının kadro cetveline eklenen bu kadrolara atanmış sayılırlar.

Bu madde uyarınca Maliye Bakanlığına atananların Sağlık Bakanlığına devir tarihindeki eski kadrolarına bağlı olarak almakta oldukları aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları (fazla çalışma ücreti ile nöbet ücreti hariç) toplam net tutarının, atandıkları yeni kadrolarının aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer her türlü malî hakları (fazla çalışma ücreti hariç) toplam net tutarından fazla olması halinde, aradaki fark tutarı atandıkları kadrolarda kaldıkları sürece, herhangi bir kesintiye tâbi tutulmaksızın ayrıca tazminat olarak ödenir.

GEÇİCİ MADDE 7.- 24.7.2003 tarihli ve 4956 sayılı Kanunun 56 ncı maddesinin (d) bendi ile aynı Kanunun geçici 3 üncü maddesinde geçen "1.1.2005" tarihleri ve 22.1.2004 tarihli ve 5073 sayılı Kanunun 17 nci maddesinde geçen "1.1.2005" tarihi "1.1.2006" şeklinde uygulanır.

17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanuna tâbi sigortalılardan; 2005 yılı içinde aynı Kanunun 33 üncü maddesine göre belirlenen gelir basamaklarından ilk altı basamakta bulunanlardan altıncı basamak gösterge tutarının, yedi ve daha yukarı basamaklarda bulunanlardan ise bulundukları basamak gösterge tutarının % 20' si oranında sağlık sigortası primi tahsil edilir.

GEÇİCİ MADDE 8.- 28.2.1960 tarihli ve 7462 sayılı Ereğli Demir ve Çelik Fabrikaları Türk Anonim Şirketi Kanunu, Özelleştirme İdaresi Başkanlığına ait şirket hisse senetlerinin 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Kanun çerçevesinde özelleştirilmesinin tamamlandığı tarihte yürürlükten kalkar.

GEÇİCİ MADDE 9.- Mülga 8.7.1948 tarihli ve 5254 sayılı Muhtaç Çiftçilere Ödünç Tohumluk Verilmesi Hakkında Kanun ve ilgili Bakanlar Kurulu kararları uyarınca dağıtılan tohumlukların karşılığı olarak kullandırılan ancak süresinde tahsil edilemeyen ve Hazine alacağına dönüşen (haksız alındığı tespit edilenler hariç) ve Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerine takip ve tahsil edilmek üzere bu maddenin yürürlük tarihinden önce intikal ettirilmiş bulunan kredi alacaklarından, (6.6.2003 tarihli ve 4876 sayılı T.C. Ziraat Bankası A.Ş. ve Tarım Kredi Kooperatifleri Tarafından Üreticilere Kullandırılan ve Sorunlu Hale Gelen Tarımsal Kredilerin Yeniden Yapılandırılmasına İlişkin Kanun kapsamına girenler hariç) bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ayın başından itibaren üç ay içerisinde başvurulması koşuluyla vadesinde ödenmeyen alacak asılları ile bu alacaklara ilişkin faiz ve gecikme zammı yerine, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar aylık olarak T. C. Ziraat Bankasınca tarımsal kredilere uygulanan getiri oranı veya Devlet İstatistik Enstitüsü tarafından belirlenen tarım sektörüne ilişkin toptan eşya fiyat endeksi ile üretim fiyat endeksinin aylık oranlarından düşük olanı esas alınarak (5254 sayılı Kanun uyarınca yıllık faiz uygulanan alacaklarda bu faiz oranı esas alınarak) hesaplanacak tutarın, ilk taksit 2005 yılı Ekim ayında, ikinci taksit 2006 yılı Ekim ayında, üçüncü taksit 2007 yılı Ekim ayında olmak üzere üç yılda üç eşit taksitte ödenmesi, dava açılmaması ve açılan davalardan vazgeçilmesi şartıyla, bu alacaklara uygulanan gecikme zamları ile diğer fer'i alacakların tamamının tahsilinden vazgeçilir. Madde kapsamına giren alacakların maddenin yürürlük tarihinden önce kısmen ödenmiş olması halinde, ödenmeyen kısım için bu hükümden yararlanılır ve ödenen kısımlar red ve iade edilmez. Madde hükmüne göre ödenen alacaklara, maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra gecikme zammı tatbik edilmez. Ancak süresinde ödenmeyen veya eksik ödenen taksit tutarlarının son taksit ödeme süresi sonuna kadar, ödenmeyen veya eksik ödenen kısmın son takside ait olması halinde ise bu tutarın son taksidi izleyen ayın sonuna kadar, ödenmeyen kısım ile birlikte 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 48 inci maddesi uyarınca uygulanan tecil faizi oranının yarısı oranında her ay için ayrı ayrı hesaplanacak geç ödeme zammı ile birlikte ödenmesi şartıyla, bu madde hükmünden yararlanırlar. Madde kapsamına giren alacakların maddede öngörülen süre ve şekilde tamamen ödenmemesi halinde, ödenen tutar kadar bu madde hükmünden yararlanılır.

Birinci fıkra kapsamında yapılandırmaya esas alınan borcun tamamının ilk taksit ödeme süresi sonuna kadar peşin ödenmesi halinde, ödenecek borç miktarı üzerinden % 30 oranında indirim yapılır.

Bu madde kapsamında yapılan tahsilattan Destekleme ve Fiyat İstikrar Fonu kaynaklı kredilere ilişkin olanlar, T.C. Ziraat Bankası aracılığı ile anılan Fonun gider hesabına aktarılır.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin başvuru süresini, ilk taksit ödeme süresi sonuna kadar, ilk taksit ödeme süresini ise iki aya kadar uzatmaya, diğer usûl ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 10.- 2.4.2004 tarihli ve 2004/22 sayılı Özelleştirme Yüksek Kurulu Kararı ile özelleştirme programına alınmış olan TEDAŞ Genel Müdürlüğü ve bağlı ortaklıklar ile müesseselerinin 3.12.2004 tarihi itibarıyla tahakkuk ettirildiği halde bu Kanunun yayımlandığı tarihe kadar tahsil edilmemiş olan tarımsal sulamada ve köy içme sularında kullanılan elektrik tüketim bedellerinden doğan alacaklarının ve ferilerinin, yargıya intikal edip etmediğine ve daha önce herhangi bir şekilde ödeme plânına bağlanıp bağlanmadığına bakılmaksızın, tahakkuk tarihindeki anapara kısımlarını bu Kanunun yayımlandığı tarihe kadar ilgili dönemde T.C. Ziraat Bankasınca tarımsal kredilere uygulanan getiri oranı veya Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE) tarafından tespit edilen tarım sektörüne ilişkin toptan eşya fiyat endeksi (tarımsal TEFE) artış oranlarından düşük olanı uygulanmak suretiyle hesaplanacak borç tutarını, taksitlendirme süresince söz konusu alacağa herhangi bir değer artışı uygulanmadan, eşit taksitler halinde ödemek kaydıyla ortalama vade onsekiz ayı, toplam süre üç yılı geçmeyecek şekilde taksitlendirerek tahsil etmeye TEDAŞ Yönetim Kurulu yetkilidir.

Birinci fıkra hükümlerine göre hesaplanacak ve taksitlendirmeye esas alınacak borç tutarı her halükârda tahakkuk etmiş ve vadesinde ödenmemiş anapara tutarının altına düşemez.

31.12.2004 tarihi itibarıyla tespit edilen toplam borç miktarının % 10'u, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren doksan gün içinde peşin alınır. Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren doksan gün içinde borcun tamamının peşin ödenmesi halinde birinci fıkra hükümleri çerçevesinde hesaplanan toplam borç miktarı üzerinden % 30 oranında indirim uygulanır.

Bu Kanuna göre ödenmesi gereken taksitlerin ödenmemesi ya da eksik ödenmesi halinde, ödenmemiş olan tutarların son taksit ödeme süresi sonuna kadar; ödenmeyen ya da eksik ödenen kısmın son takside ait olması halinde ise bu tutarın son taksidi izleyen ayın sonuna kadar ödenmeyen kısım ile birlikte her ay için Hazine Müsteşarlığınca açıklanacak bir önceki aya ait Yeni Türk Lirası cinsinden iskontolu ihraç edilen Devlet İç Borçlanma Senetlerinin aylık ortalama faiz oranına 1 puan eklenmek suretiyle hesaplanacak oranda gecikme zammı ile birlikte ödenmesi halinde bu Kanun hükümlerinden yararlanılır. Bu Kanun kapsamına giren alacakların belirtilen şekilde de tamamen ödenmemiş olması halinde borçlular, ödedikleri tutar kadar bu Kanun hükümlerinden yararlanırlar.

Bu Kanun kapsamında taksitlendirilen alacakların, taksit ödeme sürelerinde ödenmemesi halinde, kalan taksit tutarları muaccel olur ve takip edilerek tahsil olunur. Ancak, borçluların alacağının muaccel olmasına neden olan taksit tutarlarını, bu Kanuna göre hesaplanan gecikme zamlarını ve takip masraflarını ödemeleri halinde ödeme tarihinden sonraya rastlayan taksitler vadelerinde tahsil edilir.

Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce, takibe alınmış ve icra takibi devam etmekte olan alacaklar için, borçlunun bu Kanun hükümlerinden yararlanmak üzere başvuruda bulunması halinde, asıl borçlular ve kefiller hakkında sürdürülen dava, icra ve takip işlemlerinden vazgeçilir.

Taksitlendirme uygulamasından yararlanılabilmesi için, vadesi geçmiş köy içme suyu ve tarımsal sulama enerji bedelinden borcu bulunan aboneler, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren doksan gün içinde TEDAŞ Genel Müdürlüğü ile bağlı ortaklıkları ve müesseselerine dilekçe ile başvuruda bulunmak zorundadır. Başvuru ve peşinat ödeme süresini birer ayı geçmemek üzere toplam doksan gün uzatmaya TEDAŞ Yönetim Kurulu yetkilidir.

Elektrik enerjisi dağıtımında görevli şirketler, alacaklarını bu Kanunda öngörülen şekilde yapılandırabilirler.

MADDE 35.- Bu Kanunun;

a) 1. 4 üncü maddesinin (e) bendi 23.7.2004,

2. 21 inci maddesinin (b) bendiyle 4925 sayılı Kanunun 33 üncü maddesine eklenen ikinci fıkranın (1) numaralı bendi 1.1.2003,

3. 28 inci maddesinin (b) fıkrasının (3) numaralı bendi 15.1.2005,

4. 28 inci maddesinin (k) fıkrası 1.11.2004,

5. 28 inci maddesinin (e) fıkrası, (p) fıkrasının (1) numaralı bendiyle 34 üncü maddesi 1.1.2005,

6. 28 inci maddesinin (o) fıkrası 8.12.2004,

7. 28 inci maddesinin (u) fıkrası 13.3.2005,

Tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,

b) 6 ncı maddesi 1.1.2006 tarihinde,

c) 14 ve 22 nci maddeleriyle 29 uncu maddesinin (c) bendinin 5277 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin (e) fıkrasına ilişkin hükmü yayımını izleyen ayın başında,

d) 21 inci maddesinin (a) bendi 1.1.2009 tarihinde,

e) 28 inci maddesinin (c) fıkrası 1.9.2005 tarihinde,

f) 29 uncu maddesinin (e) bendi yayımını izleyen ayın 15 inde,

g) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,

Yürürlüğe girer.

MADDE 36.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

 

Plan ve Bütçe Komısyonunun Kabul Ettığı Metın

BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN

 

MADDE 33.- Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü (DHMİ), işletiminde bulunan hava alanları ile işletme dönemlerinin sonundan itibaren Yap-İşlet-Devret modeli çerçevesinde yaptırarak işletimini özel sektöre verdiği terminalleri ve/veya hizmetin bütünlüğü yönünden gerek gördüğü diğer tesisleri; 4046 Sayılı Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 18 inci maddesinin (A) fıkrasının (b) ve (c) bentlerinde belirtilen kiralama ve/veya işletme hakkının verilmesi yöntemlerini kullanarak ihale yoluyla özel hukuk tüzel kişilerine 49 yılı geçmemek üzere devredebilir. İşin özelliğine göre belirtilen yöntemler birlikte veya ayrı ayrı kullanılabilir. Bu konuda karar vermeye DHMİ Yönetim Kurulu yetkilidir.

Bu madde kapsamında yapılacak uygulamalarda; yönetim, sorumluluk ve yetki üst1enebilecek işleticinin ve/veya kullanıcının temini, ihale ve devir işlemlerinin aleniyet içinde yürütülmesi, işletmede süreklilik ile uluslararası norm ve standartların sağlanması ve işletim ve/veya kullanım süresi boyunca işletmenin DHMİ tarafından denetlenmesi ilkeleri esas alınır.

İhalelerde değer tespiti işlemleri, DHMİ bünyesinde Mali İşler Daire Başkanının Başkanlığında; Araştırma Planlama ve Koordinasyon Daire Başkanı, Hasılat Daire Başkanı, İnşaat Daire Başkanı ve ilgili liman/meydan müdürü olmak üzere beş kişiden oluşan değer tespit komisyonu tarafından 4046 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin (B) fıkrasının (c) bendinde belirtilen esaslar çerçevesinde aynı bentte yer alan metotlardan en az birinin uygulanması suretiyle yapılır. DHMİ Yönetim Kurulunca, Değer Tespit Komisyonunda yukarıda adı geçen birimlerde görevli olmak kaydıyla aynı sayıda yedek üye görevlendirilir. Değer Tespit Komisyonu aynı maddenin (B) fıkrasının (b) bendinde belirtilen usul ve esaslara göre çalışır. Değer Tespit Komisyonunun sekretarya hizmetleri Mali İşler Daire Başkanlığınca yürütülür.

Kiralama ve/veya işletme hakkının verilmesi ile ilgili ihaleler, DHMİ bünyesinde Araştırma Planlama ve Koordinasyon Daire Başkanının Başkanlığında; Mali İşler Daire Başkanı, Hasılat Daire Başkanı, İşletme Daire Başkanı, Malzeme Daire Başkanı ve Hukuk Müşaviri olmak üzere altı kişiden oluşan ihale komisyonu tarafından yapılır. DHMİ Yönetim Kurulunca, İhale Komisyonunda yukarıda adı geçen birimlerde görevli olmak kaydıyla aynı sayıda yedek üye görevlendirilir. İhale komisyonu 4046 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin (C) fıkrasının (b) bendinde belirtilen usul ve esaslara göre çalışır. İhale Komisyonunun sekretarya hizmetleri Araştırma Planlama ve Koordinasyon Daire Başkanlığınca yürütülür.

İhale usulleri, 4046 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin (C) fıkrasının (c) bendinde yer alan esaslar dahilinde pazarlık usulü veya açık arttırma usulüdür. Bu ihale usullerinden hangisinin kullanılacağını belirlemeye DHMİ Yönetim Kurulu yetkilidir. Belirlenen ihale usulü, ihale ilanında belirtilir. İhale Komisyonu belirlenen ve ilan edilen ihale usulü çerçevesinde ihaleyi gerçekleştirir. İhale Komisyonunca alınan ihale kararı, DHMİ Yönetim Kuruluna sunulur ve Yönetim Kurulunun onayı ile kesinlik kazanır. Kesinleşen ihale kararı kamu oyuna duyurulur.

Bu madde kapsamında yapılacak kiralama ve/veya işletme hakkının verilmesi yoluyla gerçekleştirilecek devir işleminden sonra devredilen birimlerde çalışan DHMİ personeli, pozisyonlarına uygun olarak DHMİ'nin diğer birimlerinde görevlendirilirler.